Niezależnie od choroby może to mieć pewne negatywne konsekwencje. Takim rozwojem patologii serca jest miażdżyca charakteryzująca się bliznowaceniem włókien mięśnia sercowego.
W zależności od charakteru przebiegu choroby mogą być reprezentowane różne formy, między innymi - ogniskowa i rozproszona miażdżyca. Powiedz, co to jest, jakie są przyczyny i konsekwencje, jeśli nie są traktowane na czas.
Opis patologii
Rozproszona miażdżyca jest patologicznym procesem, w wyniku którego dochodzi do uszkodzenia mięśnia sercowego, na którym występuje równomierny wzrost tkanki bliznowatej na jego powierzchni. To przyczynia się do łamania serca.
Układ mięśniowy narządu, który ma nadmiar tkanki, zaczyna przyzwyczajać się do pracy w tym stanie. W rezultacie stopniowo zwiększa się rozmiar, a zawory są odkształcalne.
W średnim i starszym wieku rozwój patologii ułatwiają zmiany naczyniowe. Jednakże, z dostępnym procesem zapalnym mięśnia sercowego, miażdżyca może rozwinąć się w każdej osobie, niezależnie od wieku.
Istnieją dwie formy choroby:
- szerokoogniskowa miażdżyca, która dotyka dużych obszarów mięśnia sercowego;
- drobnoogniskowa, rozproszona miażdżyca, w której zmiany chorobowe są rozmieszczone równomiernie na sercu, ich wielkość nie przekracza 2 mm.
Etiologia i grupy ryzyka
W większości przypadków przyczyną jest arterioskleroza tętnic wieńcowych, której może towarzyszyć niedokrwienie mięśnia sercowego przez dłuższy czas. Na tym tle rozwija się zanikowy i dystroficzny stan włókien sercowych, co prowadzi do wzrostu tkanek włóknistych.
W rezultacie powstają uszkodzenia. Mogą być duże lub małe. Na ich wystąpienie wpływa dostępność w zabezpieczeniach tętnic, reakcje metaboliczne i zaburzenia procesów metabolicznych. To od tych czynników zależą regenerujące i troficzne zdolności serca.
Wśród przyczyn, które mogą prowadzić do rozwoju rozproszonej miażdżycy, wyróżniono następujące:
- arytmia serca;
- zapalenie mięśnia sercowego;
- nadciśnienie tętnicze;
- cukrzyca;
- reumatyzm;
- przerost mięśnia sercowego.
Równie ważnymi czynnikami są czynniki egzogeniczne. Może to być:
- nadużywanie alkoholu;
- stresujące sytuacje;
- przeciążenie na poziomie psychologicznym;
- otyłość;
- palenie przez długi czas;
- niektóre leki;
- operacja serca lub mózgu;
- wiek.
Również złe warunki środowiskowe i warunki klimatyczne przyczyniają się do rozwoju choroby.
Grupa ryzyka składa się z ludzi, którzy mają choroby serca, prowadzą siedzący tryb życia, jedzą irracjonalnie, piją alkohol i dotarli do osób starszych.
Symptomatologia
Kardioskleroza serca przez długi czas może przebiegać bez jakichkolwiek oznak wskazujących na patologię, a jej obecność zostaje wykryta przypadkowo podczas ankiety przy innej okazji. Często patologia jest przewlekła, zaostrzenia zastępowane są remisjami. Przebieg choroby może mieć inny charakter, w zależności od przyczyn zaburzeń.
- Kaszel. Jest spowodowane astmą serca i obrzękiem płuc. Początkowo oznaczony jako suchy, z biegiem czasu przejawia się w postaci pienistej plwociny.
- Skrócenie oddechu. Występuje w wyniku naruszeń skurczów lewej komory serca. Na pierwszym etapie jest to odnotowywane tylko w wyniku chodzenia przez długi czas lub po ciężkim wysiłku fizycznym. Wraz ze wzrostem rozwoju patologii, w stadium 2 pojawia się stan uspokojenia.
- Arytmia serca. W przypadku miażdżycy występuje bradykardia, napadowe lub migotanie przedsionków, blokady.
- Ból. Poczuj się w sercu. Na tym tle mogą pojawić się objawy charakteryzujące zaburzenia hemodynamiczne: wodobrzusze, obrzęk nóg, wysięk opłucnowy.
- Sinica. Najpierw pojawiają się zmiany w kolorze skóry. W miarę rozwoju choroby sinica występuje na twarzy, ustach i nosie. Pod wpływem zaburzonego dopływu krwi możliwe są inne troficzne zmiany skórne. Włosy zaczynają wypadać, paznokcie są zdeformowane.
- Słabe mięśnie i ciało jako całość, szybkie zmęczenie. Taki stan może prowadzić do utraty przytomności.
- Opuchlizna. Jest to odnotowane w obszarze kończyn dolnych. Najpierw na kostkach, następnie rozprowadza się po biodrach i podudziach. Pojawia się bliżej wieczoru, znika z rana.
Środki diagnostyczne
Aby postawić prawidłową diagnozę, kardiolog najpierw bada skargę pacjenta za pomocą ankiety. Przede wszystkim ekspert określa obecność duszności, czy jest kaszel w nocy, czy kończyny puchną, czy są bóle w mostku. Musi także dowiedzieć się, czy pacjent cierpi na jakiekolwiek choroby, które mogą wywoływać miażdżycę.
Następnie przeprowadza się badanie fizyczne. Stetoskop słucha bicia serca, aby wykryć słabe tętno. Za pomocą tonometru zmierz ciśnienie krwi. Czy ocena skóry na parametry odcień i wilgotność koloru, określić obecność obrzęku kończyn.
Aby ujawnić inne patologie, pacjentowi poddaje się badania krwi - ogólne i biochemiczne, które umożliwiają ustalenie poziomu cholesterolu, który niekorzystnie wpływa na układ naczyniowy.
Dodatkowo przeprowadza się szereg instrumentalnych badań diagnostycznych, takich jak:
- Echokardiografia, która pomaga określić obecność dotkniętych obszarów, które nie są zdolne do skurczów. Ocenia się szybkość skurczów, zmiany wielkości, a także obecność innych patologii.
- Elektrokardiografia. Jednocześnie wykrywa się zaburzenia rytmu serca, dotknięte obszary, zmiany w tkance mięśnia sercowego.
- Magnetoresonance tomography, która pozwala wykryć obecność nawet najmniejszego ogniska choroby.
- Scyntygrafia. Przeprowadza się ją w celu ustalenia przyczyny, na podstawie której zaczęła się rozwijać miażdżyca tętnic.
- Monitorowanie elektrokardiogramu, który określa rytm serca i możliwe odchylenia od normy.
W niektórych przypadkach może być konieczne sprawdzenie u innych specjalistów: chirurga, terapeuty, gastroenterologa i tak dalej.
Dopiero po otrzymaniu wyników badania lekarz opracowuje optymalny plan leczenia.
Schemat terapii leczniczej
Środki lecznicze mające na celu wyeliminowanie rozlanej miażdżycy powinny obejmować zestaw metod i być przeprowadzone jak najwcześniej. Główne zadania wymagane do wykonania:
- Wyeliminuj niedokrwienie, które spowodowało porażkę.
- Zachowaj pozostałe włókna mięśnia sercowego i popraw ogólną kondycję pacjenta.
- Wyeliminuj objawy wskazujące na niewydolność serca.
- Wyeliminuj arytmię.
Leczenie może być prowadzone w warunkach ambulatoryjnych lub w warunkach szpitalnych. Pacjentowi zabroniono nadmiernej aktywności fizycznej, alkoholu i palenia tytoniu.
Leczenie zachowawcze
Aby znormalizować krążenie wieńcowe, należy przepisać leki z następujących grup:
- Antagoniści wapnia. Na przykład Diltiazem i Nifedypine. Zmniejsz ciśnienie krwi i stres na mięśniu sercowym. Ponadto przyczyniają się do eliminacji skurczów naczyń.
- Azotany, takie jak nitrozoro i nitrogliceryna. Zredukuj obciążenie serca, mające na celu poprawę przepływu krwi. Leki te można również stosować w celu zapobiegania napadom padaczkowym.
- Beta-andrenoblokatora, taki jak Inderal, Anaprilin. Przebieg i dawkowanie leków są każdorazowo ustalane indywidualnie. Ich działanie ma na celu zmniejszenie zapotrzebowania na tlen, a także normalizację ciśnienia krwi.
- Jeśli konieczne jest obniżenie poziomu cholesterolu we krwi, należy przepisać statyny - Atorvastatin, Rosuvastatin. Takie fundusze są pobierane ściśle według programu, należy stale monitorować wskaźniki krwi.
- Jeśli to konieczne, zarejestruj się:
- Inhibitory ACE;
- leki moczopędne;
- antyagreganty.
Jeśli terapia lekowa nie przynosi pozytywnych efektów, stosuje się metody interwencji chirurgicznej. Może to być:
- Stentowanie;
- operacja obejścia;
- wszczepienie rozrusznika.
Czasami rozproszona miażdżyca sprzyja rozwojowi tętniaka, który jest niebezpieczny dla ludzkiego życia. Aby go wyeliminować, wykonaj operację, której istotą jest wycięcie dotkniętego obszaru i zastąpienie go protezą.
Tradycyjna medycyna
Środki ludowe mogą być stosowane jedynie jako uzupełnienie podstawowej terapii.
Istnieje kilka sprawdzonych receptur, które skutecznie pomagają radzić sobie z tą dolegliwością:
- Weź łyżeczkę kminku i jadalnię - korzenie głogu. Wszystkie szlifuj i dobrze wymieszaj. Zaparz na noc 300 ml przegotowanej wody w termosie. W ciągu dnia otrzymany napar jest pijany w kilku przyjęciach.
- Aby poprawić pracę serca, ta metoda jest dobrze wspomagana: konieczne jest zmieszanie 2 białek z kurczaka z 2 łyżeczkami kwaśnej śmietany i jedną łyżką miodu. Przygotowano mieszankę, aby rano przyjąć pusty żołądek.
- W 300 gramach suszonych korzeni omanu dodać litr wódki. Nałóż przez 14 dni na zimno. Następnie odcedź nalewkę. Jeść rano, w porze lunchu i wieczorem na 30 g.
Ważne jest, aby pamiętać, że użycie jakiegokolwiek lekarstwa powinno być omówione z lekarzem prowadzącym.
Funkcje dietetyczne
Istotną rolę w leczeniu odgrywa prawidłowe odżywianie. Z użycia na okres terapii są wykluczone:
- herbata;
- kawa;
- smażone jedzenie;
- produkty zawierające wysoką dawkę cholesterolu;
- czosnek i cebula;
- rzepa i rzodkiewki.
Użycie cieczy i soli powinno być ograniczone do minimum.
W diecie powinny być obecne tylko gotowane, duszone, pieczone potrawy lub gotowane na parze. Jedzenie odbywa się kilka razy dziennie w małych porcjach.
Niebezpieczeństwo choroby
Rozproszona miażdżyca tętnic o rozległej formie nie nadaje się do całkowitego wyleczenia. Istnieje jednak duża szansa na spowolnienie postępu choroby.
Przyczyną śmierci może być arytmia w połączeniu z tętniakiem. W większości przypadków tak się nie dzieje, ponieważ pacjenci mają czas na zwrócenie się o pomoc lekarską w terminie, co zwiększa prawdopodobieństwo pomyślnego leczenia.
Profilaktyka i rokowanie
Aby zapobiec rozwojowi miażdżycy, konieczne jest, aby nie wpuszczać choroby niedokrwiennej, a kiedy to nastąpi, należy zwrócić się o pomoc do specjalistów.
Podstawowe zalecenia profilaktyczne:
- Prowadzić zdrowy styl życia.
- Racjonalnie jedz.
- Unikaj palenia i picia alkoholu.
- Regularnie przechodzą badania lekarskie.
Jak długo żyć z taką chorobą jest jednoznacznie trudno powiedzieć, ponieważ wszystko będzie zależeć od wielu czynników: stopnia patologii, kategorii wiekowej pacjenta, jego stanu ogólnego i skuteczności leczenia.
Czym jest rozsiana kardiomorfoza?
Rozproszona miażdżyca jest dość niebezpieczną patologią serca, która może powodować poważne komplikacje przy braku szybkiego leczenia. Choroba często rozwija się w łagodnej postaci (małoskrzydłowa miażdżyca), gdy ludzie żyją długo, bez podejmowania jakichkolwiek środków i nie zdając sobie sprawy z stopnia zagrożenia. Należy jednak pamiętać, że zaniedbana forma choroby w postaci rozproszonego uszkodzenia może powodować bardzo poważne konsekwencje.
Charakter choroby
Cardiosclerosis jest proliferacją blizny tkanki łącznej w mięśniu sercowym. Rozproszone kardiosklerosis jest jednym z najbardziej niebezpiecznych gatunków Patologii, w którym odbywa się bliznowacenie dość równomiernie we wszystkich włókien mięśniowych. Tworzenie tkanki łącznej w wyniku reakcji zapalnej w mięśniu sercowym (myocarditic kardiosklerosis) lub miażdżycy naczyń wieńcowych (miażdżycowej kardio).
Wzrost tkanki łącznej obserwuje się w strefie śmierci komórek mięśnia sercowego. Rozproszone rozprzestrzenianie się zmiany następuje stopniowo, a gdy tkanka rośnie, stan osoby pogarsza się. Najczęstszą postacią patologii jest miażdżyca tętnic.
Etiologia
Rozproszony kardiosklerosis często ze względu na miażdżycę tętnic wieńcowych, która towarzyszy długotrwałego niedokrwienia mięśnia sercowego, co prowadzi do rozpadu i zanik jej włókien, a co za tym idzie, rozproszonego proliferacją tkanki włóknistej. Na tle rozlanego uszkodzenia mogą tworzyć i włóknistych zmian ogniskowych, a zarówno małych i dużych znaków. Pochodzenie i ewolucja uszkodzeń zależy od obecności tętnic zabezpieczeń, przepływ procesów metabolicznych, zmian metabolicznych. To właśnie te czynniki determinują zdolności troficzne i regeneracyjne mięśnia sercowego.
Wyróżnia się następujące przyczyny, które mogą wywoływać rozproszoną miażdżycę tętnic:
- nadciśnienie tętnicze;
- arytmie serca;
- reumatyzm;
- zapalenie mięśnia sercowego;
- przerost mięśnia;
- cukrzyca.
Ponadto istotną rolę odgrywają czynniki egzogeniczne:
- narażenie na metale ciężkie i ich sole;
- nadmiar masy ciała;
- nadmierne spożycie alkoholu;
- palenie;
- niekontrolowane przyjmowanie niektórych leków;
- stres psychiczny i stres;
- przeniesione efekty chirurgiczne na serce i mózg;
- współczynnik wieku.
Nie należy lekceważyć możliwego wpływu warunków klimatycznych (zwłaszcza ciepła) i złej ekologii.
Manifestacje
Miażdżyca może rozwijać się przez długi czas praktycznie bezobjawowo, a jedynie przypadkowe badanie przy innej okazji pozwala na jej ujawnienie. Często rozwój choroby idzie na chroniczną ścieżkę z okresami zaostrzenia i przedłużonej remisji. Na ogół manifestacja choroby może mieć inny charakter, który wynika z rodzaju zaburzenia, które dominuje: niewydolność wieńcowa, dysfunkcja skurczu mięśnia sercowego, nieprawidłowości w przewodzeniu serca.
Z reguły przy opracowywaniu rozlanej postaci miażdżycy występują następujące objawy:
- Skrócenie oddechu. Jego wystąpienie wiąże się z naruszeniem funkcji kurczliwej lewej komory serca. W początkowej fazie patologii duszność objawia się dopiero po długim marszu lub znacznym wysiłku fizycznym, a wraz z rozwojem choroby wzrasta i pojawia się w spoczynku.
- Kaszel. Objaw ten występuje, gdy choroba rozwija się wraz z pojawieniem się obrzęku płuc, astmy serca. Początkowo kaszel jest suchy, ale wraz z rozwojem astmy może towarzyszyć spieniona plwocina.
- Zespół bólu. Bolesne doznania pojawiają się w okolicy serca. Jeśli w dużym kręgu krążenia występują stagnacje, można zaobserwować zespół bólu w prawym podżebrzu (rejon wątroby). W tym przypadku mogą wystąpić dodatkowe oznaki zaburzeń hemodynamicznych: obrzęk żył szyjnych, obrzęk kończyn dolnych, wodobrzusze, wysięk opłucnowy.
- Objawy arytmii serca. Wraz z rozwojem miażdżycy mogą pojawić się arytmie różnego rodzaju: tachykardia, bradykardia, rzęskowe i napadowe arytmie, blokady.
- Opuchlizna. Obrzęki zwykle rozwijają się na kończynach dolnych i zaczynają się od kostek ze stopniowym rozszerzeniem do uda i obszaru podudzia. Obrzęk objawia się po dniu roboczym i zwykle mija rano.
- Ogólne i osłabienie mięśni, szybkie zmęczenie. Takie objawy mogą doprowadzić do utraty przytomności.
- Sinica. W początkowym okresie choroby kolor skóry nie ulega zmianie, ale wraz z rozwojem patologii obserwuje się wyraźną sinicę na wargach, nosie i twarzy. Naruszenie dopływu krwi może spowodować inne uszkodzenia troficzne skóry, a także utratę włosów, deformację paznokci.
Przebieg choroby zależy od stopnia krążenia wieńcowego. Najczęściej cardio bywa stopniowa progresja że ostatecznie prowadzić do poważnych powikłań: zawału serca, tętniaka lewej komory serca, niewydolność serca, choroby płuc i wątroby.
Zasady leczenia
Leczenie postaci dyfuzyjnej cardiosclerosis zależy od stopnia uszkodzenia i stadium rozwoju.
Najlepsze prognozy można oczekiwać po szybkim wykryciu patologii i rozpoczęciu skutecznego leczenia.
Ogólnie leczenie choroby opiera się na złożonych metodach. Ma na celu rozwiązanie takich problemów:
- zatrzymać proces niszczenia i zachować nienaruszoną tkankę mięśniową;
- eliminacja procesów niedokrwiennych;
- zapobieganie niewydolności serca;
- eliminacja arytmii serca.
W zależności od ciężkości przebiegu choroby leczenie przeprowadza się w domu, w warunkach ambulatoryjnych lub w warunkach szpitalnych. Przede wszystkim zapewnia się optymalną dietę, co oznacza wykluczenie takich produktów:
- smażone mięso;
- żywność z nadmiarem cholesterolu;
- mocna herbata;
- naturalna kawa;
- naczynia, które powodują wzdęcia;
- rzodkiew;
- rzepa;
- czosnek;
- cebula.
Zużycie soli kuchennej jest ograniczone. Samo jedzenie jest często organizowane (do 6 razy dziennie), ale w małych porcjach.
Terapię przeprowadza się po wyznaczeniu następujących leków:
- Preparaty na bazie azotanów: nitrogliceryna, azotek krzemu. Normalizują krążenie wieńcowe i zmniejszają zapotrzebowanie mięśni na tlen.
- Antagoniści wapnia: nifedypina, diltiazem, veroshpiron. Zaprojektowany, aby zmniejszyć nadciśnienie, wyeliminować skurcze naczyń wieńcowych.
- Beta-blokery: anaprilin, Inderal, Nebivolol. Mają na celu eliminację nadciśnienia tętniczego, osłabienie zapotrzebowania na tlen, eliminację arytmii serca.
- Statyny: rozuwastatyna, symwastatyna, atorwastatyna, lowastatyna. Głównym celem jest zmniejszenie ilości cholesterolu we krwi.
Ponadto, według uznania lekarza, preparaty do leczenia objawowego są przepisywane:
- diuretyki (Furosemid, Trifas, Britomar);
- leki przeciwpłytkowe (Cardiomagnolo, Aspirin);
- Inhibitory ACE (Enalapril, Ramipril, Captopril).
W ciężkich przypadkach wykonywane jest leczenie chirurgiczne. Podstawowe technologie chirurgiczne:
- aortokoronalne przetaczanie;
- Stentowanie;
- wszczepienie rozrusznika.
Rozproszona miażdżyca odnosi się do chorób, które w żadnym wypadku nie mogą być wywołane. Jeśli choroba jest łatwa do wygrania na wczesnym etapie, rokowanie rzadko jest pozytywne w przypadku ciężkich zmian.
Co to jest rozsiana kardiomorfoza, leczenie choroby
Każda choroba może nagradzać osobę z nieprzyjemnymi komplikacjami, patologią wpływającą na serce, nie jest wyjątkiem. W tym przypadku miażdżyca staje się częstym efektem ubocznym. Choroba charakteryzuje się bliznowaceniem włókien mięśnia sercowego i istnieje kilka postaci patologii, które charakteryzują się pewnymi objawami. Tak więc wraz z rozwojem rozproszonej miażdżycy tętnic dochodzi do zwiększenia dystrybucji elementów tkanki łącznej w obrębie wewnętrznej warstwy mięśnia sercowego - mięśnia sercowego.
Dość często zjawisko obserwowano po wielu ostrym zawałem, w którym znajduje się obumierania włókien, a następnie poprzez wzrost tkanki łącznej, co powoduje destabilizację w funkcjonowaniu mięśni serca wraz ze odkształceniem urządzenia zaworowego.
Rodzaje cardiosclerosis
Patologie mięśnia sercowego pod ogólną nazwą "cardiosclerosis" są klasyfikowane zgodnie z częstością występowania tkanki łącznej, zmiany tego rodzaju dzielą się na:
- ogniskowy;
- rozproszony duży-ogniskowy;
- rozproszona drobnokomórkowa miażdżyca.
Kiedy powstawanie poszczególnych blizn pod wpływem zapalenia mięśnia sercowego lub zawału mięśnia sercowego, mogą one mieć niewielki rozmiar lub wpływać na znaczny obszar. W wyniku tego diagnozuje się drobnokomórkową lub o dużej ogniskowej miażdżycę. W pierwszym przypadku zmiana składa się z małych ognisk, z których każdy tworzy grubą włóknistą tkankę łączną. Zewnętrznie przypominają cienką białawą warstwę. Ta forma jest uzasadniona brakiem składników odżywczych, a mianowicie tlenu, w komórkach mięśnia sercowego, które, gdy niedobór tlenu spada, zmienia się troficznie i są przekształcane strukturalnie. Przy dużych zmianach ogniskowych obserwuje się ogromny wzrost tkanki łącznej, czego skutkiem może być zastąpienie ściany serca blizną - w tym przypadku mówią o powstawaniu przewlekłego tętniaka.
Powyżej rozważano już, czym jest rozproszona miażdżyca tętnic, z jej obecnością, elementy tkanki łącznej są równomiernie uformowane na całej powierzchni mięśnia sercowego. Takie zmiany wskazują na obecność choroby niedokrwiennej serca - to jest rozwój IHD z rozlaną cardiosclerosis przewlekłego przebiegu.
Chorobę można sklasyfikować i zgodnie z wcześniejszymi czynnikami, które spowodowały rozwój problemu:
- Postindinfarction forma rozwija się na tle ataku serca i zwykle charakteryzuje się ogniskową.
- Miażdżyca tętnic wieńcowych powoduje rozproszoną miażdżycę tętnic wieńcowych. Charakterystyczną cechą jest długi okres rozwoju na tle przedłużonego niedoboru tlenu w komórkach z niedostatecznym dopływem krwi do mięśnia sercowego. Kiedy pojawia się patologia, dystrofia, atrofia tkanki mięśniowej. Dalszy postęp jest obarczony poszerzeniem jam serca, przy zaangażowaniu zaworów w procesie mogą tworzyć nabyte defekty.
- W przypadku zapalenia mięśnia sercowego może rozwinąć postmiokarditichesky cardio. To na ogół dotyka ludzi młodych z patologii zakaźnych w historii, w wyniku zmian patologicznych może wpływać na dowolną część serca, a tkanka łączna jest równomiernie rozprowadzone w mięśniu sercowym.
- Wrodzona, jest to pierwotna choroba miażdżycowa, zdiagnozowana bardzo rzadko. Zwykle powstaje na tle wrodzonych patologii.
Dlaczego rozwija się patologia?
Każda patologia rozwija się pod wpływem określonych czynników. W przypadku pojawienia się miażdżycy występują tylko trzy powody:
- zwężenie dużych naczyń sercowych, w wyniku czego mięsień sercowy nie jest odpowiednio zaopatrywany w krew i rozwija się niedotlenienie;
- obecność procesów zapalnych bezpośrednio wpływających na mięsień sercowy;
- rozciąganie ścian serca i zwiększanie objętości ciała.
Do tworzenia patologii serca wymagane są określone czynniki, między innymi:
- Siedzący tryb życia, brak aktywności fizycznej.
- Złe menu, w którym dominują potrawy tłuste lub pikantne.
- Stałe przejadanie się, które prowadzi do nadmiernej masy ciała.
- Pandering do złych nawyków - palenia i picia.
- Nadmiar wysiłku fizycznego, wpływający na organizm regularnie i przez długi czas.
- Stale występujące sytuacje stresujące.
- Inną przyczyną patologii jest dziedziczność.
Wobec takich czynników częstość występowania chorób sercowo-naczyniowych zwiększa się corocznie, a ryzyko wystąpienia miażdżycy u dotkniętych nią pacjentów odpowiednio wzrasta.
Jednoczesne objawy
Rozwijającemu się, rozproszonemu miażdżycy tętnic zaczyna towarzyszyć szereg objawów, które występują z zaburzoną kurczliwością serca i obecnością niewydolności serca:
- W początkowych stadiach choroby występują po dyskomfortu znacznego naprężenia natury fizycznej, ale przy dalszym wzroście tkanki bliznowatej są widoczne nawet, gdy niewielkie działania, a czasami w stanie spoczynku.
- Z powodu niewydolności serca i upośledzonej hemodynamiki dochodzi do obrzęku płuc, przed którym zaczyna się kaszel. Najczęściej jest sucho, pojawia się w pozycji leżącej lub gdy była aktywność fizyczna.
- Częstym objawem jest ból w mięśniu sercowym, wzmocnione lub osłabione palpitacje narządów, różne arytmie. Przyczyna leży w niezdolności prawidłowego funkcjonowania mięśnia sercowego. Początkowo wymienione objawy są słabo wyrażone, ale stopniowo postępują i manifestują się nawet w spokojnym stanie.
- W przypadku niektórych arytmii możliwa jest utrata przytomności.
- Występuje obrzęk, najczęściej dotykający kończyny dolne. Począwszy od kostek, stopniowo podnosi się do okolicy ud. Obrzęk pojawia się po południu, rano znikają.
- Wytrwałość stopniowo maleje, pojawia się osłabienie mięśni spowodowane słabym dopływem krwi.
- Na skórze z brakiem dopływu krwi występują formacje troficzne, zaczyna się pigmentacja, wypadanie włosów i deformacja paznokci.
- Po prawej stronie znajdują się bóle, co zdarza się niezbyt często i jest spowodowane stagnacją krwi w zaburzonej hemodynamice. Bolesności w strefie wątroby często towarzyszy obrzęk nóg, wodobrzusze, obrzęk żył szyjnych i wysięk opłucnowy.
W miarę rozwoju patologii symptomatologia staje się jaśniejsza, ale kardiologa należy leczyć nawet przy pomocy implicytnie wyrażonych znaków, co pozwoli na szybką diagnozę i odpowiednie leczenie.
Rozpoznanie patologii i terapii lekowej
W celu określenia najbardziej efektywnego schematu terapeutycznego koniecznej do przeprowadzenia diagnostyki. Procedury specjalne ujawni ile mięsień sercowy jest uderzony przez blizny, gdyż istnieje kieszenie jaką Cardiosclerosis tam i co konkretnie spowodowało jego rozwój. Zazwyczaj mianuj:
- Przeprowadzenie elektrokardiogramu, który pokazuje zmiany w rytmie serca, dostępne blizny, przerost lewej komory i powstawanie tętniaka pozawałowego.
- Badanie ultrasonograficzne pozwala ocenić stan funkcji skurczowej mięśnia sercowego i zrozumieć, czy występują zmiany w wielkości narządu, jego kształt. Ultradźwięki pokazują również obecność blizn.
- Do wykrywania ognisk patologicznych wykonuje się obrazowanie rezonansem magnetycznym, umożliwia również badanie warstwowych odcinków mięśnia sercowego.
- Aby określić poziom cholesterolu, przeprowadza się laboratoryjne badania krwi, a także są konieczne do uzyskania informacji na temat ogólnego stanu zdrowia ofiary i obecności towarzyszących jej patologii.
Oprócz przeznaczenia badań kardiolog zbiera historii pacjenta w celu określenia patologii sprowokowany formacji Cardiosclerosis. Biorąc pod uwagę leczenie choroby, należy zauważyć, że nie ma jednej metodologii, kompleksowe zbierana specjalistyczne działania mające na celu pozbycie się przyczynę problemu. Na przykład, jeśli jest to choroba postmiokarditicheskaya głównie lekarz leczenia infekcji lub reakcji alergicznych powodowanych przez sercowo. W obecności rozproszonych form blaszek trzeba skupić się na obniżenie poziomu cholesterolu, ciśnienia krwi i brać poprawkę w celu przywrócenia przepływu krwi do tętnic wieńcowych. Ogólnie rzecz biorąc, system terapeutyczny w rozproszonym cardiosclerosis będzie wyglądał następująco:
- Eliminacja podstawowej przyczyny choroby.
- Stabilizacja procesów metabolicznych zachodzących w mięśniu sercowym.
- Eliminacja objawów wskazujących na niewydolność serca.
- Terapia arytmią.
Aby wyeliminować podstawową patologię, można przepisać następujące preparaty farmaceutyczne:
- Leki związane z grupą azotanów - nitroglicerynę lub nitrozorbid. Leki te skutecznie wpływają na zestresowane ściany mięśnia sercowego, poprawiają krążenie krwi. W tym przypadku nitroglicerynę stosuje się nie tylko w leczeniu, ale także w celach prewencyjnych, aby zapobiec atakom serca.
- Dla pozytywnego wpływu na funkcjonalność ciała, zmniejszenie mięśnia ton, obniżenie wskaźników ciśnienia krwi antagonistów wapnia powoływanych obejmują one Veroshpiron, diltiazem, nifedypina.
- Aby poprawić odżywianie mięśnia sercowego, przepisuje się Riboxin lub Mexidol.
- Konieczne może być przyjmowanie blokerów beta-adrenoreceptorów, takich jak Nebivolol, Anaprilin i inne. Weź tę grupę leków należy zachować szczególną ostrożność, zgodnie z zalecaną dawką kardiologa, liczbę przyjęć.
Nawet sama wiedza o tym, jakie objawy wskazują na powstawanie rozlanej miażdżycy i posiadanie idei powszechnie przepisywanych leków, nie zaleca stosowania samoleczenia, ponieważ wyniki mogą być godne pożałowania.
Jeśli podczas leczenia blizn, istnieje potrzeba zmniejszenia stężenia cholesterolu, mianowania rozuwastatyny, symwastatyny i innych leków związanych ze statynami. Po ich pobraniu konieczne jest regularne monitorowanie jakościowego i ilościowego składu krwi. Jeśli występuje silna obrzęk oprócz głównej terapii zalecanej diuretyków - Furosemide, Britomar.
Dodatkowe metody terapeutyczne i zapobiegawcze
Leczenie Cardiosclerosis dyfuzja nie ogranicza się do leków, powinno być powołanie diety, zmian w stylu życia, aktywności fizycznej, zaprzestanie palenia tytoniu i spożywania alkoholu. Więcej powinien szczegółowo zasady dobrego odżywiania w wyglądzie tej patologii:
- Konieczne jest powstrzymanie się od stosowania soli kuchennej.
- Będzie to wymagało ścisłego monitorowania ilości wypijanych płynów dziennie.
- Konieczne będzie odrzucenie produktów pobudzających nerwowe elementy układu sercowo-naczyniowego - napoje kawowe, mocną herbatę, mocny alkohol, a nawet kakao.
- Konieczne jest porzucanie smażonych potraw na rzecz pieczonych, gotowanych i duszonych potraw.
- Z menu należy wykluczyć produkty o wysokim poziomie cholesterolu - podroby i jaja.
- Nie wolno jeść z dań, które mogą zawierać ostre warzywa - cebulę i czosnek, pieprz, rzodkiewkę i inne.
- Z diety należy usunąć pokarmy ciężkie na żołądek.
Dodatkową metodą leczenia jest tradycyjna medycyna. Jednak wybierając receptury na leczenie patologii, nie należy zapominać o podstawowych zasadach - przed użyciem wywarów i naparów konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem prowadzącym. Należy rozważyć możliwość wystąpienia indywidualnej nietolerancji. Tradycyjna medycyna powinna stanowić dodatkową, ale nie główną metodę terapii. Składniki roślinne mogą mieć pewne przeciwwskazania. Oto jeden z najpopularniejszych przepisów:
- Konieczne jest czyszczenie główki czosnku.
- Zmieszaj go z konsystencją kleiku.
- Wlać składnik z nierafinowanym chudym olejem.
- Nalegaj, aby lek wynosił 8 godzin, po czym dodaje sok z jednej cytryny.
- Składniki miesza się i mieszaninę podaje się przez kolejne 7 dni.
- Weź lekarstwo na 30 minut przed posiłkiem, trzy razy dziennie. Pojedyncza dawka tworzy małą łyżeczkę kompozycji. Czas trwania terapii wynosi trzy miesiące, po czym trwa miesięczna przerwa i powtórzenie leczenia.
W przypadkach, gdy leczenie farmakologiczne w połączeniu z dietą i ludowych receptur nie przyniosły całkowicie lub częściowo leczyć, może być przypisane leczenie chirurgiczne - aortalno, stentowania, naruszać rytmu - wszczepienie stymulatora. Oczywiście zapobieganie chorobie jest lepsze niż jego rozwój. W oparciu o zasady leczenia patologii, można zidentyfikować podstawowe metody zapobiegania:
- Konieczne jest kontrolowanie powstawania głównej patologii, jeśli już ma miejsce, lub środków mających na celu zapobieganie jej pojawieniu się.
- Właściwy sposób życia, w tym reżim dnia i jedzenie.
- Pozbywanie się złych nawyków.
- Zapobieganie sytuacjom stresującym.
- Regularne znormalizowane ćwiczenia.
- Kontrola masy ciała.
Pacjenci z rozpoznaniem miażdżycy często zastanawiają się, czy żyją długo w obecności takiej choroby. Należy zauważyć, że sama miażdżyca tętnic dyfuzyjnych nie jest wyrokiem, czasami trudno ją zdiagnozować, zwłaszcza gdy nie ma wyraźnych symptomatologii. Patologia układu sercowo-naczyniowego to zupełnie inna sprawa, na tle której rozwija się miażdżyca tętnic.
Prognozy dotyczące powstawania jednej postaci patologii zależą od poziomu rozwoju choroby - jeśli nie ma powikłań w postaci ciężkiej arytmii lub upośledzonego krążenia krwi, wynik jest zwykle korzystny. Jednak rola odgrywana jest przez szybkie wykrycie problemu. Nie zapomnij o ryzyku zgonu w rozwoju niektórych powikłań - tętniak, ciężki tachykardia lub blokada przedsionkowo-komorowa.
Cardiosclerosis odnosi się do chorób, które przez długi czas mogą się nie objawiać w jakikolwiek sposób, dlatego konieczna jest regularna diagnoza u osób zagrożonych rozwojem patologii.
Niebezpieczeństwo rozlanej miażdżycy
Choroby serca są bardzo niebezpieczne dla ludzkiego zdrowia i życia. Choroby mięśnia sercowego i naczyń krwionośnych wymagają szybkiego, wykwalifikowanego leczenia. Opóźnienie w leczeniu takiej choroby grozi poważnymi konsekwencjami, aż do śmiertelnego wyniku. Małoogniskowa miażdżyca jest przyczyną śmierci znacznej liczby pacjentów w okresie po zawale.
Jaka jest choroba?
Rozproszona miażdżyca jest chorobą serca, która poprzedzona była zawałem mięśnia sercowego. Miażdżyca definiuje się jako degradację i dalsze umieranie tkanki serca za pomocą małych przeszczepów i jest to choroba długotrwała obejmująca cały narząd. Martwa tkanka w ataku serca, przekształca się w tkankę łączną, co prowadzi do pogorszenia skurczu i zablokowania mięśnia, a także deformacji zastawek serca.
Rozproszona miażdżyca podzielona jest na dwa rodzaje:
Główna różnica występuje w obszarze dotkniętego obszaru serca. Małoogniskowa miażdżyca obejmuje do 2 mm. Rozwój rozległej, rozproszonej kardiopatii charakteryzuje się dużą powierzchnią serca.
W zależności od rodzaju pochodzenia choroby rozróżnia się miażdżycę:
- postinfarction;
- miażdżyca;
- miokardialny.
Miażdżyca po zawale charakteryzuje się tworzeniem blizn na martwiczych tkankach mięśnia sercowego serca. Mogą być różnej wielkości. W następnym zawale nowo utworzone rany można łączyć z istniejącymi bliznami. Powiększona jama rozszerza się, pacjent podnosi ciśnienie krwi.
Miażdżyca tętnic wieńcowych pojawia się po przewlekłej chorobie niedokrwiennej serca. Włókna serca stają się dystroficzne. Mięśnie reagują mniej wrażliwie na zmiany w ilości tlenu, co prowadzi do niedotlenienia i zaburzeń metabolicznych. Pacjent ma objawy związane z rozlaną miażdżycą.
Miareczkowa miażdżyca tętnic rozwija się podczas proliferacji tkanki serca objętej procesem zapalnym. Emu poprzedzone chorobami przewlekłymi i alergicznymi. Pacjent powiększył serce, dźwięki są słabo wyczesane.
Choroba w objawach
Rozpoznanie wczesnych etapów wystąpienia choroby nie będzie łatwe, ponieważ występuje bez oczywistych objawów klinicznych. Rozproszona drobnokomórkowa miażdżyca charakteryzuje się takimi samymi objawami, jak w niewydolności serca. Obejmują one:
- Silna duszność, wynikająca z prostych ćwiczeń fizycznych, na przykład chodzenia po schodach. Może kontynuować nawet w spoczynku.
- Causeless kaszel, który może rozwinąć się w hemodynamice krążenia krwi. Suchy kaszel może wystąpić podczas wysiłku fizycznego i ułożenia na plecach. Tak zwany kaszel serca może wywoływać astmę.
- Obrzęk stóp w godzinach wieczornych. W początkowej fazie obrzęku kostek i wraz z rozwojem choroby obrzęk rozprzestrzenia się na całą powierzchnię nóg.
- Przebarwienia skóry i osłabienie mięśni spowodowane są niewystarczającym dopływem krwi do tkanek, co jest spowodowane niezdolnością chorego serca do pracy z pełną siłą. Zły dopływ krwi prowadzi do utraty włosów, łamliwości paznokci i pojawienia się plam pigmentowych na ciele pacjenta.
- Ból w okolicy żeber po lewej stronie pojawia się z powodu zastoju krwi w żyłach serca i ich obrzęku.
Są oznaki choroby o różnym nasileniu. Musisz uważnie słuchać ciała, jeśli istnieje nawet kilka drobnych objawów rozlanej miażdżycy, musisz skontaktować się z kardiologiem, aby dowiedzieć się diagnozy. Rozpoczęcie choroby jest niedopuszczalne - choroba serca prowadzi do śmierci.
Przyczyny chorób serca
Rozproszona drobnokomórkowa miażdżyca powstaje zamiast martwych komórek w tkankach serca. Przyczyną ich śmierci może być wiele wad mięśnia sercowego. Przyczyny choroby różnią się rodzajem choroby. Główną przyczyną jest choroba niedokrwienna serca, a także:
- Choroba serca jest wrodzoną lub nabytą transformacją struktury segmentów serca (przegrody, ściany, zastawki i naczynia), w których zaburza się krążenie krwi.
- Arytmia jest stanem, w którym występuje zaburzenie rytmu, częstotliwości i sekwencji skurczów serca.
- Angina pectoris jest bolesnym uczuciem w okolicy klatki piersiowej.
- Zapalenie mięśnia sercowego to proces zapalny w tkankach, który wpływa na mięsień sercowy.
- Przerost mięśnia sercowego - zwiększenie masy i objętości serca, zwiększenie śmiertelności.
- Dystrofia mięśnia sercowego - zapalenie serca, spowodowane nieprawidłowym metabolizmem.
- Reumatyzm - systematyczne zapalenie tkanki łącznej zlokalizowanej w sercu.
- Miażdżyca naczyń - tworzenie blaszek cholesterolu w tętnicach serca.
- Zatrucie związkami metali ciężkich.
Z mniej niebezpiecznych powodów można przypisać:
- cukrzyca:
- otyłość;
- uzależnienie od alkoholu;
- operacja serca;
- stresujące sytuacje;
- nieuprawnione użycie leków bez przepisywania lekarza;
- starość.
Metody diagnostyczne
Istnieje kilka rodzajów badań kardiologicznych, które mogą ujawnić rozlaną miażdżycę serca pacjenta:
- Badanie anamnezy tematu.
- Biochemiczne badanie krwi i badanie odchyleń od wskaźników.
- Słuchanie rytmów i dźwięków serca.
- Elektrokardiogram (EKG) to metoda rejestrowania i badania czynności mięśnia sercowego.
- Echokardiografia ma na celu zbadanie zmian w sercu i jego zastawkach za pomocą sygnałów ultradźwiękowych.
- Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) umożliwia określenie miejsca uszkodzenia i jego badanie we wszystkich płaszczyznach.
Aby ustalić prawidłową diagnozę, konieczne jest połączenie kilku metod badania pacjenta. Jeśli choroba jest w zaniedbanym stanie, zaleca się stosowanie wszystkich metod badawczych. Kardiolog bada wyniki badania i dokonuje trafnej diagnozy dalszego leczenia.
Leczenie choroby
Lekarz prowadzący zaleca kompleksowe leczenie rozproszonej miażdżycy, powinien być na czas. To jest klucz do szybkiego powrotu do zdrowia. Pierwszym zadaniem lekarza, zmierzającego do poprawy jakości życia pacjenta, jest wyeliminowanie objawów niedokrwienia, ustabilizowanie rytmu serca i utrzymanie prawidłowego ciśnienia krwi. Specjalnie zaprojektowana dieta ma na celu zmniejszenie ilości tłuszczów i cukrów we krwi.
Dieta nie obejmuje spożycia smażonych potraw (mięsa, ryb, jaj). Picie alkoholu i palenie są surowo zabronione. Również nie zaleca się picia mocnej herbaty, kawy. Żywność dietetyczna prawie nie jest solona. Produkty wędzone, czosnek, rzodkiewka i cebula w postaci surowej są wyłączone z diety.
Leczenie choroby niedokrwiennej serca obejmuje stosowanie leków. Składa się z kilku grup leków:
- działanie przeciwdławicowe;
- adrenoblockery;
- blokery kanału wapniowego;
- antyagreganty.
Leki
Leki przeciwdławicowe usuwają objawy niedokrwienia. Przy stosowaniu takich środków zmniejsza się obciążenie serca, zwiększa się dopływ krwi, rozszerzają się naczynia wieńcowe i aktywowane są kanały potasowe. Działanie leku zmniejsza napływ żylny, opór naczyniowy, a także ciśnienie w tętnicach przedsionkowych i płucnych.
Istnieje kilka wymagań dla tych leków:
- powinny zmniejszać zdolność płytek krwi i innych pierwiastków krwi do tworzenia skrzepów krwi w naczyniach (efekt antyagregacyjny);
- promują tworzenie dodatkowych bocznych naczyń krwionośnych w celu uzyskania obwodnic głównych krążenia;
- nie zmieniaj metabolizmu węglowodanów i lipidów.
Azotany powodujące ogólnoustrojowe rozszerzenie naczyń są stosowane zarówno w profilaktyce, jak iw ataku miażdżycy. Pomagają nasycić serce tlenem i łagodzą napięcie mięśnia sercowego.
Antagonista wapnia z lekiem blokuje kanały wapniowe. W tym przypadku objawia się działanie rozszerzające naczynia krwionośne, skurcz zostaje wyeliminowany.
Lek ten zwiększa przepływ krwi, obniża ciśnienie krwi. Zastosowanie β-blokerów poprawia samopoczucie podczas wysiłku fizycznego, zmniejsza zapotrzebowanie serca na tlen.
Leki rozszerzające naczynia wieńcowe stosuje się w celu złagodzenia efektu spazmolitycznego, rozszerzenia tętnic żylnych serca, polepszenia zaopatrzenia tkanek serca w tlen.
Jeśli to konieczne, dodatkowo kardiolog przepisuje inhibitory leków lub tak zwane satyny - zmniejsza produkcję cholesterolu w wątrobie, w wyniku obniżenia jego poziomu we krwi. Leki te zmniejszają częstość występowania zawałów serca, przedłużają życie osób z wysokim ryzykiem drugiego przypadku zawału serca.
Diuretyki (diuretyki) pomagają obniżyć ciśnienie krwi, uwalniają nadmiar wody i soli. Poprawa samopoczucia pacjenta wynika ze zmniejszenia obrzęku.
Środki przeciwagregacyjne blokują możliwość sklejania się płytek krwi z erytrocytami i ścianami naczyniowymi. Są stosowane w celu zapobiegania komplikacjom w chorobie niedokrwiennej serca i zawałach serca, zaburzeniach krążenia w mózgu.
Wyznacz antyagreganty w okresie pooperacyjnym, a także z zakrzepowym zapaleniem żył.
Preparaty do leczenia chorób serca mają wiele przeciwwskazań, schemat ich podawania i dawkowania dobierany jest indywidualnie.
Leczenie chirurgiczne
Zdarzają się przypadki, gdy pigułki nie mogą już pomóc w leczeniu, a życie pacjenta zależy od szybkości operacji. Zaleca się interwencję chirurgiczną.
Niedokrwienie powoduje zwężenie światła naczyń, ból powstaje z lewej strony klatki piersiowej, tzw. Dławicy piersiowej. Po badaniach diagnostycznych przepisuje się aortocoronary bypass surgery - operację interwencyjną, w której zastawka (proteza) jest umieszczana w miejscach zwężenia naczynia wieńcowego, tworzona jest ścieżka objazdu dla ruchu krwi. Terminowa operacja poprawia jakość i długość życia, zapobiegając zmianom w mięśniu sercowym.
Jeżeli w przypadku rozlanej miażdżycy dochodzi do proliferacji tkanek łącznych, wówczas następuje deformacja naczyń krwionośnych. W niektórych przypadkach występuje zwężenie przekroju naczyniowego, zamknięcie tętnic. Ta patologia prowadzi do chronicznej niewydolności zaopatrzenia w krew.
Do leczenia dotkniętego obszaru stosuje się stentowanie, którego celem jest zainstalowanie specjalnego stentu w uszkodzonym naczyniu krwionośnym. Chirurgicznie stent umieszczany jest w obszarze dotkniętym chorobą, ściśnięty w ścianach, napompowany specjalnym balonem i zwiększa przekrój naczynia.
W najbardziej zaniedbanych przypadkach cardiosclerosis, gdy zagraża życiu pacjenta, lekarz stosuje metodę ECS. Jest wskazany dla pacjenta, którego serce nie bije regularnie. Wszczepienie rozruszników serca jest metodą, w której zewnętrzne impulsy elektryczne są przykładane do uszkodzonego obszaru tkanek pacjenta. Wysyłają małe ładunki do serca, powodując ich kurczenie się. Okres i czas trwania impulsu są ustalane indywidualnie, aby utrzymać prawidłowy rytm serca.
Zapobieganie wystąpieniu choroby
Główną metodą zapobiegania rozlanej miażdżycy jest poprawa jakości życia pacjenta. Zwiększoną uwagę na objawy choroby powinny wykazywać pacjenci predysponowani do niedokrwienia. Tacy pacjenci muszą przejść coroczne, zaplanowane badanie.
Do tej pory choroby serca charakteryzują się najwyższą śmiertelnością wśród populacji. Rozwój patologicznych zmian w sercu przebiega powoli z nieznacznymi objawami. Dlatego musisz ściśle monitorować stan swojego zdrowia i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Przyczyny i leczenie rozlanej kardiomiopatii
Rozproszone kardiosklerosis jest uszkodzenie mięśnia serca (mięśnia sercowego) jako jednolitego przerostu blizn (łącznej) tkanki całej jego powierzchni (zazwyczaj dzieje się to za pomocą mechanizmu kompensacyjnego z powodu zawału mięśnia sercowego w miejscu martwych włókien mięśnia sercowego), co prowadzi do zaburzeń serca. Mięsień serca dostosowuje się do pracy z nadmiarem tkanki, co powoduje, że jej wielkość stopniowo zwiększa się i dochodzi do deformacji zastawek serca.
W języku greckim słowo "cardiosclerosis" mówi samo za siebie: "cardio" - serce i "stwardnienie" - tkanka łączna. U pacjentów w średnim wieku i starszych patologia najczęściej rozwija się w wyniku urazu naczyniowego. Jednak na tle zapalenia mięśnia sercowego może wystąpić w każdym wieku, w tym w dzieciństwie.
Patologia jest obarczona takimi powikłaniami, jak: przewlekła niewydolność serca (ze względu na zmniejszenie kurczliwości serca); tętniak serca (ściana serca wystaje, tworząc "worek", w którym gromadzi się krew, w przypadku pęknięcia następuje natychmiastowy, śmiertelny wynik); zaburzenie rytmu serca (pozasystemowe, migotanie przedsionków, blok serca).
Rodzaje cardiosclerosis
Miażdżyca dzieli się na ogniskową i rozproszoną ze względu na różnice w cechach patologicznych.
Dla pierwszego rodzaju charakteryzuje się oddzielnie znajduje się blizn sercowego, małej w celu podzielenia jej na kardiosklerosis melkoochagovyj lub dużych rozmiarach (duży kardiosklerosis). Po rozległym zawale mięśnia sercowego, który cierpi pacjent, ten drugi rozwija się najczęściej, obejmując rozległe obszary tkanki łącznej. Rozproszona drobnokomórkowa miażdżyca tętnic - to małe ogniska tkanki bliznowatej, równomiernie rozmieszczone na mięśniu sercowym. Ta forma jest spowodowana przez niedotlenienie (głodzenie tlenu) w jego komórkach, dlatego ich wielkość maleje, atrofia i szkodliwe zmiany strukturalne występują.
Rozproszona forma tkanki łącznej miażdżycy stopniowo rośnie w całym mięśniu sercowym. Ta patologia wskazuje na obecność pacjenta z przewlekłą chorobą niedokrwienną serca (CHD) lub niedokrwieniem. Jest to połączenie chorób, co oznacza naruszenie zaopatrzenia w krew w mięśniu sercowym z powodu uszkodzenia serca lub tętnic wieńcowych.
Ponadto, miażdżyca tętnic jest następstwem pooperacyjnym, postmokardicznym, miażdżycowym i wrodzonym. Jest to klasyfikacja etiologiczna oparta na czynniku, który spowodował patologię.
Przyczyny
Rozproszona miażdżyca może rozwijać się z wielu powodów. Jego objawy występują u większości osób cierpiących na chroniczne choroby układu krążenia. Dodana do nich miażdżyca znacznie pogarsza prognozy pacjenta na przyszłość, ponieważ zastąpienie zdrowej tkanki bliznowatej jest nieodwracalne.
Główną przyczyną patologii jest brak tlenu w mięśniu sercowym. W grupie ryzyka przede wszystkim osoby, które przeszły atak serca (tkanka łączna powstaje w miejscach najbardziej dotkniętych chorobą).
Przyczyną mogą być przeniesione choroby zapalne, które spowodowały powikłania na mięśniu sercowym, takie jak: zapalenie zatok, próchnica, robaki, zapalenie migdałków, zapalenie wątroby itp.
Naruszenie dopływu krwi do mięśnia sercowego, powodujące miażdżycę, może z kolei spowodować: częste ciepłe ataki; operacja przeprowadzana na sercu lub mózgu; odkładanie soli w ciele; Przeciążenie nerwów; cukrzyca; miażdżyca; nadużywanie alkoholu; niewłaściwe przyjmowanie leków; nadciśnienie; otyłość.
Główną z tych przyczyn jest miażdżyca. Z tego powodu światło naczyń krwionośnych zwęża się o ponad połowę.
Niezwykle ważne jest wykrywanie niedokrwienia w odpowiednim czasie, dopóki nie rozwinie się w miażdżycę, aby leczenie można było rozpocząć na czas.
Objawy
Często miażdżyca o charakterze rozproszonym nie objawia się jako jakiekolwiek objawy. Ale jeśli się pojawią, objawy te są następujące:
- duszność, pojawiająca się początkowo po intensywnym wysiłku fizycznym, a następnie nie przechodząca nawet w stan leżenia
- suchy kaszel (nazywa się to „serce”), który występuje w pozycji leżącej i podczas aktywności fizycznej, jak podczas jej serce pracuje w trybie awaryjnym, przeżywa ciężki ładunek (ostatecznie suchy kaszel może płynąć w przypadku astmy sercowej)
- osłabienie mięśni z aktywnością fizyczną, zmniejszoną aktywnością umysłową
- obrzęk (głównie - kończyny dolne), pojawiający się po raz pierwszy na kostkach, który zwiększa się w godzinach wieczornych i znika rano (później może przejść do dolnej części nogi i ud)
- zmiana w skórze (jej pigmentacja, deformacja paznokci, wypadanie włosów itp.)
- ból w podbrzuszu po prawej stronie (rzadki objaw spowodowany stagnacją krwi w dużym krążku krwi, częściej w wątrobie)
- bladość, uczucie chłodu w dłoniach i stopach, omdlenie
Jeśli masz takie objawy, indywidualnie lub w połączeniu, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. To szczególnie niepokoi ludzi, którzy mają już niewydolność serca w diagnozie.
Diagnoza i leczenie
Główne metody diagnostyczne dla miażdżycy i jej postaci rozproszonej obejmują:
- EKG (elektrokardiografia), pozwalająca śledzić zmiany częstości akcji serca, wykrywać zmiany w tkance łącznej, przerost lewej komory, serce lub powstawanie tętniaka po zawale
- Ultradźwięki (USG), dzięki którym można ocenić stan układu skurczowego serca, tj. - Czy serce się zmieniło i czy są na nim blizny
- MRI (rezonans magnetyczny) - metoda, która pozwala zidentyfikować skupienie patologii i zbadać sekcje warstwy serca według warstwy
Inne metody diagnozy: badanie historii choroby (styl życia pacjenta i przebieg choroby), ustalanie przypadków objawów niewydolności serca, badania obecności i stabilności arytmii, analiza echokardiograficzna.
Leczenie patologii należy przeprowadzić natychmiast po rozpoznaniu. Ma kilka celów: pierwotną terapię źródłową (tj. Niedokrwienie), poprawę procesu metabolicznego w mięśniu sercowym, eliminację objawów niewydolności serca i kontrolę arytmii.
W pierwszym punkcie, w leczeniu niedokrwienia, warto zastanowić się bardziej szczegółowo. W takim przypadku w żadnym przypadku nie należy angażować się w samoleczenie. Może nie tylko okazać się nieskuteczna, ale także szkodzić. Podejście do rozwiązania problemu powinno być profesjonalne - należy stosować tylko leki przepisane przez lekarza prowadzącego, biorąc pod uwagę wyniki diagnostyki i na podstawie stanu pacjenta.
Leki stosowane w tym przypadku mogą składać się z kilku grup:
- Zwalczające azotany, które są bardzo cenne ze względu na ich zdolność do zmniejszania stresu ścianek mięśnia sercowego, tym samym zmniejszając zapotrzebowanie na tlen. Przykładem tego leku jest nitrogliceryna. Może być używany zarówno podczas ataku, jak i jako środek zapobiegawczy. Innym szeroko stosowanym lekiem z tej grupy jest nitrosorbide.
- Blokery receptorów β-adrenergicznych również zmniejszają zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Ich działania mają głównie na celu poprawę stanu pacjenta podczas ćwiczeń. Działają również w stanie spoczynku, ale w mniejszym stopniu. W tej grupie najczęstszym jest anaprilin.
- Antagoniści wapnia, tacy jak nifedypina, werapamil, diltiazem. Ich funkcja jest taka sama - w celu zmniejszenia zapotrzebowania na tlen mięśniowy i jego kurczliwości, a także w celu obniżenia ciśnienia krwi. Taki złożony efekt ma bardzo korzystny wpływ.
Terapia cardiosclerosis jest nierozerwalnie związana ze ścisłym przestrzeganiem specjalnej diety z pewnymi ograniczeniami. Wymagają one: wyłączenia z diety smażonego mięsa i ryb; ograniczyć przyjmowanie płynów; wykluczyć ostre rośliny okopowe (rzodkiew, cebula, czosnek rzodkiewki); w celu zminimalizowania stosowania produktów zawierających cholesterol; ograniczenie spożycia soli jadalnej; porzucić mocną herbatę, kawę, kakao i alkohol, a także produkty powodujące wzdęcia.
Profilaktyka i rokowanie
Wszyscy wiedzą, że o wiele łatwiej jest zapobiegać niż leczyć chorobę. Aby zapobiec wystąpieniu rozproszonej miażdżycy, przede wszystkim niedokrwienie nie powinno się rozwijać, lub jeśli jest już dostępne, aby rozpocząć leczenie w odpowiednim czasie. Metody zapobiegania są bardzo proste i dostępne dla wszystkich. Ich istota: zdrowy tryb życia, racjonalne żywienie; umiarkowane obciążenia; odmowa złych nawyków (palenie, alkohol); regularne profilaktyczne badania lekarskie.
Jakość życia pacjenta z rozlaną miażdżycą i jego zdolnością do pracy zależy od natury patologii i jej nasilenia. Jeśli nie ma naruszenia krążenia krwi, rytmu serca i migotania przedsionków - rokowanie jest bardziej korzystne. Ale w przypadku ich wykrycia znacznie się pogarsza. Jeśli zablokowany zostanie pełny blok przedsionkowo-komorowy, napadowy częstoskurcz lub tętniak serca, życie pacjenta jest zagrożone.
Jeśli patologia nie jest leczona, rokowanie jest wyraźnie niekorzystne, a niebezpieczne komplikacje z pewnością rozwiną się. Naprawdę skuteczne leczenie może stać się dopiero na początkowym etapie choroby, dlatego też przy pierwszych alarmujących sygnałach nie warto go opóźniać.