Małopłytkowość

Małopłytkowość - ilościowe zaburzenie hemostazy płytek, charakteryzujące się zmniejszeniem liczby płytek krwi na jednostkę objętości krwi. Objawy kliniczne obejmują trombocytopenię większego krwawienia z uszkodzonej skóry i błon śluzowych, podatność na stłuczenia i plamicy samoistnego krwawienia różne lokalizacje (nosa, dziąseł, żołądka, szyjki, itd.). Diagnostyka hematologiczna opiera się na badaniu ogólnego badania krwi z liczeniem płytek krwi, badaniem immunologicznym, przebiciem szpiku kostnego. Możliwymi metodami leczenia małopłytkowości są terapia lekami, splenektomia, pozaustrojowe oczyszczanie krwi.

Małopłytkowość

Małopłytkowość - różnej etiologii, patogenezy i naturalne Historia skazy krwotocznej, charakteryzujący się tendencją w kierunku zwiększonego krwawienia z powodu zmniejszenia liczby płytek krwi. Za próg małopłytkowości w hematologii uważa się poziom płytek poniżej 150x109 / L. Jednak szczegółowy obraz kliniczny zazwyczaj rozwija się małopłytkowość jednocześnie zmniejszając 50h109 płytki / l, a poziom 30h109 / l lub poniżej jest krytyczna. Trombocytopenia fizjologiczna, która występuje u kobiet w trakcie menstruacji lub ciąży (trombocytopenia ciążowa), zwykle nie osiąga wyraźnego stopnia. Małopłytkowość patologiczna z różnych przyczyn występuje u 50-100 osób na 1 milion.

Płytki krwi (płytki Bizzozero) to małe płytki krwi o wielkości 1-4 mikronów. Powstają one z megakariocytów szpiku kostnego z bezpośrednim stymulującym działaniem polipeptydowego hormonu trombopoetyny. Normalny poziom płytek krwi wynosi 150-400x109 / l; około 70% płytek krwi stale krąży we krwi obwodowej, a 1/3 część znajduje się w śledzionie. Średnia długość życia płytek krwi wynosi 7-10 dni, po czym są one niszczone w śledzionie.

Klasyfikacja małopłytkowości

Małopłytkowość jest zwykle klasyfikowana na podstawie wielu objawów: przyczyn, charakteru zespołu, czynnika patogenetycznego, nasilenia objawów krwotocznych. Kryteria etiologiczne wyróżniają trombocytopenię pierwotną (idiopatyczną) i wtórną (nabytą). W pierwszym przypadku zespół jest niezależną chorobą; w drugim - rozwija się ponownie, z wieloma innymi procesami patologicznymi.

Małopłytkowość może dla ostrej (do 6 miesięcy, w czasie nagłego i szybkiego spadku liczby płytek krwi) oraz przewlekłe (dłuższym niż 6 miesięcy, o stopniowym wzroście objawów i obniżenie poziomu płytek krwi).

Biorąc pod uwagę wiodący czynnik patogenetyczny, istnieją:

• małopłytkowość rozcieńczenia
• rozrzut małopłytkowości
• małopłytkowość konsumpcji
• małopłytkowość z powodu niewystarczającego wytwarzania płytek krwi
• małopłytkowość spowodowana zwiększonym zniszczeniem płytek: nieimmunologiczna i immunologiczna (alloimmunologiczna, autoimmunologiczna, transimmunizacyjna, heteroimmunologiczna)

Kryterium ciężkości małopłytkowości jest poziom płytek krwi i stopień zaburzenia hemostazy:

• Ja - liczba płytek 150-50x109 / l - hemostaza jest zadowalająca
• II - liczba płytek 50-20 x109 / l - z niewielkim urazem dochodzi do śródskórnych krwotoków, wybroczyny, przedłużone krwawienie z ran
• III - liczba płytek krwi 20 x 109 / l i poniżej - rozwija się spontaniczne krwawienie wewnętrzne.

Przyczyny małopłytkowości

Wrodzona małopłytkowość przeważnie częścią dziedzicznych zespołów takich jak zespół Viskota-Aldrich, anemii Fanconiego, zespół Bernard-soulier, anomalii Mey-Hegglina i wsp. Z powodu dziedzicznych małopłytkowości, zwykle obserwuje się także płytek jakościowych zmienia swój zwykle określane trombocytopatia.

Przyczyny nabytej małopłytkowości są niezwykle zróżnicowane. Zatem wyrównanie utraty krwi przez media do infuzji, osocze, masę erytrocytów może prowadzić do zmniejszenia stężenia płytek o 20-25% i wystąpienia tak zwanej trombocytopenii rozcieńczenia. Podstawą małopłytkowości płytek jest sekwestracja płytek krwi w śledzionie lub naczyniach krwionośnych - naczyniaków z wyjątkiem znacznej ilości masy płytek krwi z całkowitego przepływu krwi. Rozkład małopłytkowości może wystąpić w chorobach wraz masowym śledziony: chłoniak, sarkoidozą, nadciśnienia wrotnego, gruźlica, śledziony, alkoholizm, choroba Gauchera, zespół Felty'ego, i inne.

Najliczniejszą grupę stanowi trombocytopenia, spowodowana zwiększonym zniszczeniem płytek krwi. Mogą one rozwijać się zarówno w związku z mechanicznym niszczeniem płytek krwi (na przykład z zastawkami sztucznej zastawki, sztucznym krążeniem, napadową nocną hemoglobinurią), jak i w obecności składnika immunologicznego.

Małopłytkowość aloimmunologiczna może wynikać z transfuzji innych grup krwi; transimmunity - przenikanie matczynych przeciwciał do płytek przez łożysko do płodu. Autoimmunologiczna trombocytopenia związane z rozwojem przeciwciał niemodyfikowanych własne antygeny płytkowe, które występuje w samoistną plamicę małopłytkową, toczeń rumieniowaty, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, szpiczak mnogi, przewlekłe zapalenie wątroby, zakażenia HIV i innymi.

Geteroimmunnye małopłytkowość z powodu powstawania przeciwciał przeciwko obcym antygenom, powierzchnia gniazda płytkowego (leki, wirusy itd.). Patologia polekowe występuje podczas stosowania środków uspokajających, antybiotyki, leki na sulfonamidy, alkaloidy, związki złota, bizmutu, iniekcje heparyny i inne. odwracalny umiarkowane zmniejszenie liczby płytek krwi obserwuje się po wcześniejszym zakażeniem wirusowym (infekcja adenowirusem, grypa, ospa wietrzna, różyczka, odra, zakaźne mononukleoza), szczepienia.

Małopłytkowość z powodu niewystarczającego wytwarzania płytek (produktywnego) rozwija się z niedoborem komórek hemopoetycznych macierzystych. Taka cecha stan niedokrwistość aplastyczną, ostrą białaczkę, zwłóknienie szpiku i mieloskleroza, przerzuty nowotworu w szpiku kostnym, niedobór żelaza, kwasu foliowego i witaminy B12, efekty radioterapii i chemioterapii.

Wreszcie, małopłytkowość konsumpcji powstaje z powodu zwiększonego zapotrzebowania na płytki krwi, aby zapewnić koagulację krwi, na przykład w zespole DIC, zakrzepicy itp.

Objawy małopłytkowości

Zwykle pierwszy poziom sygnału redukcji płytek jest pojawienie się krwotoki skórne o małym skoku traumatyczne (spłaszczone) tkanek miękkich. Pacjenci zgłaszają często stłuczenia występowaniu specyficzne wysypka punktowe (wybroczyny) do ciała i kończyn, krwawienie do śluzówki, zwiększone krwawienie dziąseł i m. N. W tym okresie małopłytkowości jest wykrywany w oparciu tylko o zmianach hemogram najczęściej badane przy innej okazji.

Następnym etapem jest wydłużenie czasu krwawienia z drobnymi skaleczeniami, przedłużonym i obfitym krwawieniem miesiączkowym u kobiet (krwotok miesiączkowy), pojawieniem się wybroczyny w miejscu wstrzyknięcia. Krwawienie z powodu urazu lub manipulacji medycznych (na przykład ekstrakcja zęba) może trwać od kilku godzin do kilku dni. Splenomegalia z małopłytkowością zwykle rozwija się tylko na tle współistniejącej patologii (autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, przewlekłe zapalenie wątroby, białaczka limfocytowa itp.); wzrost wątroby nie jest charakterystyczny. W przypadku łączenia bóle stawów należy pomyśleć o kolagenozie pacjenta i drugorzędowej małopłytkowości; z tendencją do tworzenia głębokich krwiaków trzewnych lub hemarthrosis - o hemofilii.

Przy znacznym spadku liczby płytek krwi pojawiają się spontaniczne krwawienia (nosowe, maciczne, płucne, nerkowe, żołądkowo-jelitowe), znaczny zespół krwotoczny po interwencji chirurgicznej. Obfite krwawienie i krwotoki w mózgu mogą stać się śmiertelne.

Rozpoznanie i leczenie małopłytkowości

W każdym stanie, w którym występuje zwiększone krwawienie, należy skonsultować się z hematologiem. Pierwszy test do diagnozowania ścieżkę małopłytkowość służy studium morfologię krwi z liczbą płytek krwi. rozmaz obwodowa może wskazywać na istnienie małopłytkowość przyczyny: obecność jądrzastych krwinek czerwonych i leukocytów niedojrzałych prawdopodobnie sprzyja hemoblastosis i wymaga badania bardziej szczegółowe (z mostka do nakłuwania trepanobiopsy).

Aby wykluczyć koagulopatię, badany jest hemostasiogram; gdy podejrzewa się autoimmunologiczny charakter małopłytkowości, określa się przeciwciała przeciwpłytkowe. Prawdopodobna przyczyna trombocytopenii pozwala nam na identyfikację ultrasonografii śledziony, rentgen klatki piersiowej i testu immunoenzymatycznego. Diagnozę różnicową przeprowadza się między różnymi postaciami trombocytopenii, a także z chorobą von Willebranda, hemofilią, niedokrwistością złośliwą, trombocytopatią i innymi.

Ustalając drugorzędny charakter małopłytkowości, głównym leczeniem jest leczenie choroby podstawowej. Jednocześnie obecność ciężkiego zespołu krwotocznego wymaga hospitalizacji pacjenta i zapewnienia pomocy medycznej w nagłych wypadkach. Z aktywnym krwawieniem, transfuzjami płytek krwi, pokazano angioprotector (etamzilia), inhibitory fibrynolizy (kwas aminokapronowy). Wyłączone spożycie kwasu acetylosalicylowego, antykoagulantów, NLPZ.

Pacjenci z idiopatyczną plamicą małopłytkową otrzymują leczenie glikokortykosteroidami, dożylną immunoglobulinę, plazmaferezę, chemioterapię z cytostatykami. W niektórych przypadkach (z nieskutecznością terapii lekowej, powtarzające się krwawienie) przedstawiono splenektomię. W przypadku małopłytkowości o charakterze nieimmunologicznym wykonuje się objawowe leczenie hemostatyczne.

Co oznacza trombocytopenia i jak leczyć tę chorobę?

Krew ludzka jest złożonym układem w ludzkim ciele. Składa się z części płynnej - osocza i rozpuszczonych w nim jednorodnych pierwiastków: erytrocytów, płytek krwi, leukocytów.

Płytki krwi są odpowiedzialne za zatrzymanie krwawienia, jeśli nie są wystarczające, rozwija się trombocytopenia. Co to jest? Jak sobie z tym poradzić, niż leczyć i czy można zapobiec chorobie?

Normalna liczba krwinek

Liczba elementów krwi i ich stosunek ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia wszystkich niezbędnych funkcji. Krew wykonuje następujące zadania w ciele:

• transport;
• oddechowy;
• pożywny;
• wydalniczy;
• termoregulator;
• ochronne;
• transfer informacji między komórkami.

Zadania transportowe są jasne: transfer niezbędnych substancji, ze względu na jego płynną strukturę, organizację chemiczną i właściwości fizyczne. Oddychanie komórek i tkanek za pomocą krwi odbywa się poprzez przeniesienie tlenu i wiązanie dwutlenku węgla uwalnianego przez tkanki w wyniku czynności życiowej.

Funkcja odżywiania polega na zapewnieniu wszystkim komórkom ciała niezbędnych składników odżywczych: glukozy, aminokwasów, tłuszczów, witamin, minerałów i wody. Narządy wydzielnicze wydobywają substancje, które są wprowadzane do ich tkanek przez prąd krwi z innych narządów i układów ciała. Produkty przemiany materii - aktywność życiowa to mocznik, kwas moczowy, inne substancje.

Stała temperatura jest niezbędna do normalnej pracy całego ciała i jego systemów życiowych. Krew dostarcza ciepłą krew do narządów, które jej potrzebują, i chłodzi energochłonne narządy.

Ochrona osoby przed zagranicznymi agentami również nie istniałaby bez krwi i jej elementów. Leukocyty prowadzą bezpośrednio fagocytozę (wychwytywanie) żywych mikroorganizmów i genetycznie obcych elementów, zapewniając w ten sposób odporność komórkową. Humoralna odporność jest spowodowana obecnością przeciwciał we krwi, która neutralizuje mikroby i trucizny.

Wymiana informacji między narządami i systemami na poziomie komórkowym odbywa się za pomocą makrocząsteczek przenoszonych przez osocze i ukształtowane elementy krwi. Konieczne jest regulowanie wewnątrzkomórkowych procesów syntezy białek, zachowanie stopnia różnicowania komórek, odbudowa i utrzymanie struktury tkanki.

Trombocyty we krwi osoby zdrowej powinny zawierać nie mniej niż 200-400 tysięcy komórek w jednym mikrolicie. Ich powstawanie odbywa się w szpiku kostnym, megakariocyt służy jako gałąź różnicowania.

Płytki żyją stosunkowo krótko, w ciągu ośmiu do dwunastu dni. W ciągu dnia zmiany zawartości krwi: maksymalne poziomy mogą być ustalone w ciągu dnia, minimalna ilość krąży w krwiobiegu w nocy.

Ze względu na złożony skład chemiczny, postać płytek, płytek krwi jest najważniejszym czynnikiem w procesie krzepnięcia krwi w przypadku zaburzeń integralności naczyń. W miejscu uszkodzenia ściany naczyniowej ładunek elektryczny zmienia się od ujemnego do dodatniego. Płytki, które mają ładunek ujemny, pędzą na miejsce z przeciwnym ładunkiem, tworzy się luźny czop płytki, a po kilku sekundach płytki przyklejają się do jednorodnej masy. Następnie skrzeplina staje się skonsolidowana i mocno przylega do miejsca zaburzenia integralności. Dzięki temu mechanizmowi krwawienie w przypadku urazów domowych (otarć, skaleczeń) zatrzymuje się w ciągu kilku minut.

Niewystarczająca liczba płytek w krwi krążącej w profesjonalnym języku nazywana jest małopłytkowością, co to jest? Zatem wskazano stan, w którym w teście krwi znajduje się zawartość płytek krwi mniejsza niż 180-20000 komórek w jednym mikrolicie. Przy takim poziomie masy krwi zawierającej płytki krwi istnieje realne zagrożenie nieuregulowanym, wielokrotnym krwawieniem. W celu przepisania odpowiedniego leczenia konieczne jest ustalenie przyczyn i źródeł takiego patologicznego procesu.

Przyczyny małopłytkowości

Tradycyjnie przyjmuje się podział przyczyn niedoboru płytek krwi na następujące grupy:

1. niski poziom wykształcenia;
2. zwiększony poziom zniszczenia;
3. przekierowanie głównej masy płytek krwi.

W zależności od przeważającej przyczyny i stopnia rozwoju patologii opracowywana jest taktyka terapii.

Niewystarczająca synteza

Oznacza to niewielką formację zróżnicowanych do gotowych komórek trombocytów w szpiku kostnym. W takich przypadkach mówią o hipoplazji zarodka megakariocytów. Hipoplazja oznacza niedorozwój, ucisk, niską produktywność zarodka megakariocytów narządu krwiotwórczego. Twierdzenie, że jest to kwestia hipoplastycznej patologii, jest możliwe, jeśli niewystarczająca produkcja nowych płytek krwi jest na poziomie od dziesięciu do piętnastu procent dziennego zapotrzebowania.

Z reguły przyczyną tego stanu jest niedokrwistość aplastyczna. W tłumaczeniu z łaciny termin ten oznacza brak produkcji komórek krwi. Na tle braku płytek krwi obserwuje się znaczny spadek zawartości czerwonych krwinek i leukocytów. Pojedyncza porażka produkcji megakariocytów jest niezwykle rzadka w praktyce medycznej.

Przyczyny procesów aplastycznych w szpiku kostnym mogą być następujące:

1. Preparaty medyczne niektórych grup farmakologicznych;
2. infekcje bakteryjne i wirusowe;
3. niedotlenienie (głód tlenu);
4. alkohol;
5. wrodzona patologia - niedokrwistość Falcone.

Preparaty terapeutyczne niektórych grup mają skutki uboczne, niektóre są zdolne do hamowania syntezy komórek krwi. Wśród takich leków znajdują się fundusze wykorzystywane w leczeniu procesów onkologicznych - cytostatyków. Hamują wzrost i rozmnażanie nie tylko patologicznego materiału komórkowego, ale także komórek-producentów w szpiku kostnym.

Niektóre grupy leków przeciwbakteryjnych, w szczególności chloramfenikol, mają podobny efekt. Jednak antybiotyki wykazują takie działanie uboczne w przypadku nietolerancji lub zwiększonej indywidualnej wrażliwości na substancję czynną leku.

Istnieje wiele obserwacji naukowych dotyczących zmniejszenia aktywności krwiotwórczej szpiku kostnego w obecności bakteryjnych lub wirusowych procesów zakaźnych w organizmie, zwłaszcza w postaciach uogólnionych. To stwierdzenie jest prawdziwe w przypadku infekcji wirusowych: świnki, odry, zapalenie wątroby. Nie ma wątpliwości, że ludzki wirus niedoboru odporności ma podobny efekt w większym stopniu niż wszystkie inne patogeny. Tutaj także leczenie jest przeprowadzane za pomocą silnych leków cytostatycznych i antywirusowych, co dodatkowo zmniejsza wytwarzanie masy płytek krwi.

Nadużywanie napojów alkoholowych negatywnie wpływa na hematopoezę. Poziomy komórek krzepnięcia krwi mogą osiągnąć wartości krytyczne. Tutaj działanie jest odwracalne, odmowa alkoholu może w ciągu kilku dni doprowadzić sytuację prawie do normalnych wartości.

Niska produkcja płytek krwi wiąże się z niedoborem witamin z grupy B, zwłaszcza z B.₁₂, kwas foliowy. Również tutaj możesz podać takie powody jak:

• procesy onkologiczne w szpiku kostnym;
• kiełkowanie narządów hematopoezy przez przerzuty z innych narządów;
• zastąpienie struktur hematopoetycznych tkanką włóknistą.

Ale takie przypadki charakteryzują się stan zwany pancytopenia - całkowity spadek zawartości wszystkich komórek krwi.

Zwiększone zniszczenie płytek krwi

Zwiększenie szybkości i objętości niszczenia płytek krwi może powodować różne patologiczne mechanizmy wyzwalane przez regulatory immunologiczne lub nieimmunologiczne. Pierwsza grupa obejmuje:

• czynniki izoimmunologiczne;
• czynniki autoimmunologiczne;
• czynniki odpornościowe.

Charakter izoimmunizacyjny o wysokiej szybkości niszczenia obserwowany jest przy transfuzji krwi lub masie płytek krwi, w obecności niekompatybilności krwi płodowej i matczynej podczas ciąży, ciągłego odrzucania pacjentów z przetoczoną krwią.

Takie zjawiska, jak zmniejszenie krzepliwości krwi, są możliwe po transfuzji krwi, której płytki krwi nie przyjmują organizmu biorcy. Nazywa się to po przetoczeniu plamicy. Objawy można zaobserwować w około tydzień - półtora po hemotransfuzji. Przy ciągłym odrzucaniu komórek krwiotwórczych dawców, liczba płytek we krwi krążącej biorcy nie wzrasta i pozostaje niska.

Niekompatybilność matki i płodu w odniesieniu do płytek krwi jest dość rzadka, w przeciwieństwie do niezgodności z czynnikiem Rh, obserwuje się ją już przy pierwszej ciąży i ma raczej poważne konsekwencje.

Choroby autoimmunologiczne charakteryzują się wytwarzaniem przeciwciał przeciwko własnym komórkom. Mogą być wrodzone, np. Idiopatyczna plamica małopłytkowa. Nabyte mogą być dla takich chorób jak:

Redukcję komórek krwi odpowiedzialnych za krzepnięcie krwi można uzyskać poprzez przyjmowanie leków zawierających określone leki, na przykład, niektóre nazwy leków przeciwbakteryjnych, narkotyków, leków przeciwzapalnych.

Redystrybucja płytek krwi

Śledziona jest narządem, w którym znajduje się prawie połowa wszystkich płytek krwi. Kiedy jest taka potrzeba, są wrzucani do krwioobiegu. Jeśli z jakiegoś powodu dochodzi do długotrwałego osadzania się komórek w śledzionie, są one niszczone w nadmiernych ilościach. Podobne warunki można zaobserwować w chorobach, w których cierpi patogeneza śledziony. To i marskość, zapalenie wsierdzia, bruceloza, malaria, choroby onkologiczne.

Objawy choroby

Nie ma znaczenia, co spowodowało brak komórek krzepnięcia we krwi, objawy będą podobne, patologia pojawi się w następujący sposób:

• wielokrotne "rozkwitające" siniaki na skórze;
• rozproszone krwotoki pod skórą;
• krwawiące dziąsła;
• krwawienie z nosa;
• krwawienie z macicy lub obfite, wyniszczające miesiączki;
• krwawienie z żołądka;
• możliwość krwotoków w narządach wewnętrznych, krwotoki mózgowe.

Objawy mogą być łączone, z przerwami. Dodają słabości, zawroty głowy, nudności, zmiany w smaku. Objawy te towarzyszą niedokrwistości, która jest nieunikniona w małopłytkowości.

Stopień nasilenia i ciężkości tych lub innych objawów zależy od ciężkości procesu, początkowej przyczyny, wieku pacjenta i stanu jego układu krwiotwórczego. Ważne jest prawidłowe ustalenie diagnozy po kompleksowym badaniu.

Leczenie

W leczeniu trombocytopenii stosuje się transfuzję masy płytek krwi. Wykazano, że stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, wśród tej grupy leków najbardziej optymalnym jest prednizolon. Odbiór kursu trwa co najmniej trzydzieści dni.

Leczenie jest długie, pacjent jest monitorowany pod kontrolą badania krwi przez trzy do sześciu miesięcy. W przypadku uzyskania stabilnego efektu terapeutycznego sterydy są anulowane. Jeśli nie ma pozytywnej odpowiedzi organizmu na terapię, wskazane jest usunięcie śledziony - splenektomia.

Oprócz leczenia farmakologicznego potrzebna jest zbilansowana dieta bogata w białko i witaminy. Kategorycznie przeciwwskazana dieta warzywna. Z tradycyjnej medycyny użyj nalewki i wywaru z liści pokrzywy, pieprzu wodnego. Ponadto rośliny zawierające duże ilości witaminy C i garbniki pomagają przywrócić niezbędną równowagę:

• róża psa,
• ashberry,
• liście porzeczki,
• owoc jeżyny.

Kategorycznie przeciwwskazane stosowanie napojów alkoholowych, ponieważ etanol ma działanie depresyjne na funkcję krwiotwórczą. Konieczne jest również stosowanie wyłącznie naturalnych produktów, które nie zawierają w swoim składzie składników chemicznych: barwników, konserwantów, stabilizatorów.

Przyczyny i objawy małopłytkowości u dorosłych

Przez długi czas ludzie nie wiedzieli nawet o istnieniu takiego lekarza jako hematologa. Ale ostatnio ten specjalista ma coraz więcej pacjentów. Chodzi o to, że ludzie zaczęli pojawiać coraz więcej problemów z krwią, z których jedna - małopłytkowość. Jest to dość powszechny problem, w którym albo kilka płytek krwi, albo płytek krwi ulega zniszczeniu pod wpływem różnych czynników. Jest to uważane za chorobę hematologiczną, którą należy leczyć. Powinien stać się minimalny próg płytek we krwi 150-300 jednostek. Jeśli krew jest mniejsza niż 150 jednostek płytek krwi - to już problem. Niektóre źródła powiedział, że stopa płytek we 150-50 jeszcze nie jest krytyczna, ale jeśli testy wykazują mniej niż pięćdziesiąt płytek - to znowu jest duży problem. Z reguły choroba nie ma wpływu na zdrowie danej osoby. Jest to jednak niebezpieczne, ponieważ pogłębia krwawienie, a zatem istnieje wysokie ryzyko krwawienia wewnętrznego.

Objawy małopłytkowości u osoby dorosłej

Głównym objawem małopłytkowości są przedłużone krwawienie i nagłe zasinienie w całym ciele. Jeśli mówimy o narządach wewnętrznych, przede wszystkim cierpi na śledzionę. Ta dolegliwość może rozwijać się sama z powodu pewnych czynników, ale może być wrodzona. Częstymi objawami choroby są krwotoki i krwawienie z błon śluzowych. Co najlepsze, będą widoczne na kończynach, a także na różnych częściach tułowia. Chociaż może wystąpić krwawienie wewnętrzne, będzie ono zauważalne na ciele osoby, ponieważ nabierze zupełnie innego wyglądu. Objawy obejmują również krwotoki na nogach. Ale w tym aspekcie konieczne jest bliższe przyjrzenie się, ponieważ na nogach ślady krwi nie są tak widoczne jak na innych częściach ciała. Może się zdarzyć, że krwotok będzie widoczny na twarzy, w szczególności na ustach. Eksperci radzą zwrócić uwagę na ten objaw. Jeśli dana osoba ma krwotok na wargach, może to stanowić wielkie ryzyko krwotoku mózgowego. Dlatego twarz pacjenta powinna zwracać szczególną uwagę.

Nasilenie rozwoju małopłytkowości można ustalić u dentysty, ale dopiero po operacji usunięcia zębów. Specjaliści zauważają, że ludzie, którzy cierpią na bardziej pokojową chorobę, krwawią tylko przez kilka godzin i nie będą już więcej odnawiać. Jeśli wszystko jest na odwrót, osoba ta ma ostrą postać choroby, a pakiet terapeutyczny będzie stosowany bardziej poważnie.

Głównym objawem tej choroby są krwotoki i siniaki. Ważne jest, aby wiedzieć, że oba mogą pojawić się bez konkretnego powodu. Objawy małopłytkowości to nagłe siniaki. Zasadniczo pojawiają się na kończynach, to znaczy na rękach i / lub stopach. Ale siniaki mogą rozprzestrzeniać się po całym ciele.

Drugą główną przyczyną jest utrudnienie krwawienia. Płytki krwi są odpowiedzialne za lepkość krwi. Z tego wynika, że ​​im mniej płytek we krwi osoby, tym trudniej będzie zatrzymać krwawienie, a ryzyko krwawienia wzrasta. Trzecim głównym objawem jest takie samo krwawienie, tylko w błonie śluzowej jamy ustnej. Jest to bardzo poważny objaw, na który należy zwrócić uwagę. Krwotok w jamie ustnej jest głównym znakiem, że dana osoba ma wysokie ryzyko możliwego wewnętrznego krwotoku do mózgu. Czwartym znakiem od wszystkich najczęstszych i najbardziej oczywistych jest krwawienie z nosa.

Małopłytkowość obserwuje się w ARI i chorobach grypy. Może również wystąpić z wirusem niedoboru odporności. Kolejną przyczyną tej choroby jest zapalenie wątroby. Zapalenie wątroby z kolei jest chorobą zapalną wątroby. To jest choroba wirusowa. Ponadto przyczyną małopłytkowości może być opryszczka lub jej powikłania. Opryszczka jest wirusową chorobą skóry, która charakteryzuje się stanem zapalnym skóry twarzy (głównie na wargach). W tej chorobie błonka oczu, gardła i innych narządów ulegają stanom zapalnym. Najrzadszą, ale możliwą przyczyną małopłytkowości jest choroba Gauchera. Jest to rzadka choroba, która ma mniej niż 10 000 mieszkańców na całym świecie. Choroba charakteryzuje się tym, że na ludzkim ciele występują różne nienaturalne zmiany tłuszczowe. I jeszcze jeden powód, na który można i należy zwrócić uwagę, to mononukleoza. Jest to bardzo nieprzyjemna choroba, w której wzrasta gorączka osoby, pojawia się gorączka i, co ważne, zmiany w strukturze krwi. Ta choroba nazywa się "uczeń", Ponieważ najczęściej występuje w wieku młodzieńczym. W tym samym czasie struktura krwi jest bardzo wrażliwa, więc może rozwinąć się małopłytkowość.

Wiele osób zadaje sobie pytanie, czym jest trombocytopenia u dorosłych? Najprostszym i najbardziej zrozumiałym wyjaśnieniem jest to, że wystąpienie tej choroby zmniejsza liczbę płytek we krwi. Płytki mogą również ulec rozpadowi. U pacjentów najczęściej choroba objawia się częstym krwawieniem i trudnościami z zatrzymaniem krwawienia. Jeśli pojemność płytek krwi we krwi jest mniejsza niż 150 jednostek, krwawienie może już wystąpić, co będzie bardzo trudne do zatrzymania. Warto zauważyć, że trombocytopenia często nie jest monotonną chorobą, która występuje tylko w jej własnym kanale. Towarzyszy innym chorobom na linii hematologicznej. Jednak choroba może występować w pojedynczej liczbie, ale wówczas nazywa się to przewlekłą plamicą małopłytkową. Kiedy ta choroba występuje, liczba płytek we krwi nie tylko spada, ale ich produkcja w organizmie zwalnia. Krytyczna jest liczba płytek krwi wynosząca 20 jednostek, i poniżej. Przy tym wskaźniku pacjent musi udać się do oddziału szpitalnego szpitala. Stawki PI 20-50 jednostek mogą również wymagać intensywnego leczenia, ale w tym przypadku możesz być leczony w domu. Ale zawsze trzeba skonsultować się z lekarzem.

Jakie są rodzaje trombocytopenii?

Małopłytkowość - czym jest ta choroba? Jest to choroba hematologiczna, której nie można zignorować, ponieważ jej "wypuszczenie" może mieć negatywne konsekwencje dla całego organizmu. Należy również zauważyć, że jest to bardzo "przebiegła" choroba. Nie może to wpływać na ogólny stan pacjenta iw zasadzie nie ingerować w jego zdolność prawną. Lecz będzie to trwać tylko do momentu, gdy liczba płytek spadnie do najniższego poziomu krytycznego, i dopóki nie rozpocznie się poważny krwotok. Nawet przy normalnym zdrowiu danej osoby istnieje ryzyko krwotoku w narządach wewnętrznych, dlatego bardzo ważne jest unikanie poważnych udarów. W przypadku trombocytopenii zabronione jest wiele rozwidleń aktywności fizycznej. Jeśli choroba jest ciężka, albo jeżeli osoba sporo płytek we krwi, lekarze mogą zakazać nie tylko ćwiczenia, ale nawet niebezpieczne gwałtownych ruchów, które mogą spowodować obrażenia, rany i krwawienia. Najczęściej trombocytopenia jest idiopatyczna i nazywana jest plamicą. 95 procent pacjentów z trombocytopenią ma dokładnie tę diagnozę (ITP). Choroba może być ostra i przewlekła. Trombocytopenia jest sklasyfikowana jako ostra, jeśli jej czas trwania nie przekracza sześciu miesięcy. Jeśli niewielka liczba płytek krwi jest obserwowana przez ponad sześć miesięcy, wówczas choroba jest uważana za przewlekłą. Drugi wariant występuje częściej u dorosłych niż u dzieci.

Małopłytkowość idiopatyczna występuje częściej u dzieci niż u dorosłych. Zasadniczo - dziewczyny. Jest to najczęstsza odmiana trombocytopenii, w której dana osoba ma zmniejszoną liczbę płytek we krwi.

Przyczyny ITP:

• Naciski, stresy emocjonalne
• Urazy
• Efekty operacji
• Częste szczepienia
• Częste drobnoustroje i przeziębienie

Warto zauważyć, że u wielu pacjentów przyczyny ITP mogą być niejasne. W tym celu pacjent będzie musiał poddać się dość dużemu badaniu, aby zrozumieć przyczynę problemu. Po zakończeniu badania lekarz przepisze leczenie. Kompleksowe leczenie tej choroby nie jest - wszystko będzie zależeć od tego, jak poważna jest forma choroby i na co dokładnie należy zwrócić uwagę.

Innym rodzajem trombocytopenii jest nadpłytkowość podstawowa. Tylko w rzadkich przypadkach ten typ choroby jest uważany za formę przedłużonej białaczki. W większości przypadków jest to oryginalna choroba, która jest skutecznie leczona. Wielu pacjentów nie potrzebują hospitalizacji i może być leczona w domu, ale należy regularnie konsultować się z lekarzem i ściśle przestrzegać wszystkiego, co przepisują specjalisty. Tę postać małopłytkowości obserwuje się częściej u osób w wieku 50 lat. Według statystyk u kobiet występuje częściej niż u mężczyzn. Ta dolegliwość wiąże się z ryzykiem zakrzepów. Jeśli potrafisz wykryć chorobę w początkowej fazie - leczenie może nie być potrzebne. Na bardziej poważnych etapach lekarze mogą przypisywać różne leki. Z reguły są to leki, które przyczyniają się do rozrzedzenia krwi. Jednym z głównych czynników nadpłytkowości jest zbyt duża liczba płytek krwi - jest to również złe, ponieważ w tym przypadku zwiększa się ryzyko powstania zakrzepów krwi. W przypadku nadpłytkowości krwawienie występuje rzadko lub może nie występować. Jeśli krwawią i pojawiają się, są zauważalne przede wszystkim w obszarze nosa lub dziąseł. Przy tej postaci choroby możliwa jest również biegunka.

Objawy nadpłytkowości samoistnej:

• Drętwienie twarzy
• Nadmierne osłabienie kończyn (rąk, nóg)
• Niemożność zrozumienia mowy, "zahamowania". Może również występować problem podczas wymawiania słów.
• Skrócenie oddechu
• Zator - okluzja naczyń krwionośnych. Najczęściej naczynia są zatkane gazami lub ciałami obcymi.
• Niedokrwienie

W leczeniu nadpłytkowości nacisk kładziony jest na przywrócenie prawidłowego poziomu krzepnięcia krwi u pacjenta. Dla tej choroby stworzono grupę ryzyka. Dotyczy to osób, które już cierpią na pewne choroby, wobec których może pojawić się nadpłytkowość. Do tej grupy należą osoby cierpiące na cukrzycę lub cierpiące na przewlekłe nadciśnienie. Do grupy ryzyka zaliczają się również osoby o złych nawykach, głównie - palacze o dużym "doświadczeniu". Do grupy ryzyka zalicza się również osoby cierpiące na choroby serca i osoby z chorobami tarczycy. Ogólnie rzecz biorąc, choroba może pojawić się po prostu z wiekiem w procesie starzenia. Dlatego bardzo ważne jest, aby ludzie w każdym wieku prowadzili aktywny i zdrowy tryb życia, porzucali złe nawyki, mieli dość snu, a nie przepracowania.

Przyczyny małopłytkowości u dorosłych mogą być bardzo różne. Do najważniejszych przyczyn należą choroba dziedziczna, redystrybucja płytek krwi, niszczenie płytek krwi, konsumpcja i tak dalej. W Internecie można znaleźć zdjęcie z trombocytopenią i zobaczyć na własne oczy, jak zmienia się ludzkie ciało i jego kolor podczas poważnych stadiów choroby.

Przyczyny małopłytkowości

• Niedokrwistość i inne problemy hematologiczne
• Ostra postać białaczki
• Leki zawierające elementy wpływające na pojawianie się nowych płytek krwi
• Promieniowanie
• Złe nawyki. Może to obejmować nie tylko palenie, ale także nadmierne picie
• Duża grupa leków: antybiotyki, diuretyki, leki przeciwcukrzycowe, leki przeciwzapalne, leki przeciwdrgawkowe, leki psychotropowe

Pod względem promieniowania warto podkreślić częste promieniowanie, w tym radioterapię. Nie można stosować alkoholu w dużych objętościach, ponieważ alkohol etylowy ma słaby wpływ na rozwój płytek krwi.

Istnieją przypadki, w których rozwija się trombocytopenia i leukopenia. Leukopenia i trombocytopenia mogą wpływać na organizm jeszcze gorzej, ponieważ obie choroby będą ze sobą współdziałać. Leukopenia charakteryzuje się zmniejszeniem liczby leukocytów we krwi. Pozytywnym aspektem leukopenii jest to, że w większości przypadków choroba ta jest przejściowa i krótkotrwała. Jednak może również wystąpić w bardziej długotrwałych przypadkach, choć rzadziej. Liczba leukocytów we krwi będzie zmniejszać się regularnie i stopniowo. Głównymi przyczynami leukopenii mogą być wady dziedziczne, różne zaburzenia, uszkodzenie komórek krwiotwórczych, uszkodzenie komórek immunologicznych i tak dalej. W przypadku leukopenii całe ciało jest stale osłabione. Z tego powodu rozwijają się różne objawy, w tym dreszcze, bóle głowy, lęk, gorączka lub ogólne wyczerpanie organizmu. Leukocyty mogą również ulec zmniejszeniu w reakcji na niektóre leki, w tym leki. Ta choroba nie jest często leczona. Tylko w tych przypadkach, gdy badanie wykaże uszkodzenie szpiku kostnego.

Wśród wielu rodzajów trombocytopenii plamica małopłytkowa jest również widoczna. Jest to bardziej standardowa postać małopłytkowości, która charakteryzuje się krwawieniem. Przyczyną pojawienia się choroby są wszystkie te same płytki krwi, a raczej ich zmniejszona liczba w ludzkim ciele. Wśród pacjentów z trombocytopenią najczęściej występuje ten typ choroby. Generalnie jest wykryty u dzieci w wieku poniżej dziesięciu lat lub około dziesięciu lat, ale także u dorosłych. Specjaliści zauważają, że w przypadku tej choroby płytki krwi są niszczone przez mechanizmy odpornościowe. Choroba rozwija się wraz z przyjmowaniem dużej liczby leków lub szczepionek, z hipotermią, podczas operacji chirurgicznych, a także z urazami. Ale są przypadki, kiedy nie można ustalić dokładnej przyczyny choroby, ponieważ małopłytkowość jest chorobą "młodą" i nie jest w pełni zbadana. W tej chorobie obserwuje się krwawienie, ale ogólny stan osoby jest zwykle prawidłowy. Mogą pojawić się tachykardia, odgłosy w sercu i niedokrwistość. Leczenie tego typu trombocytopenii jest indywidualne. Co do zasady nie stosuje się złożonego leczenia. Kiedy kryzys choroby zaleca się jeść w zimnej formie, a także dużo odpoczynku.

Innym rodzajem tej choroby jest trombocytopenia wtórna. Wtórny typ choroby nie różni się szczególnie od pierwotnego. Objawy są takie same, ale w drugorzędowej postaci choroby obserwuje się mniejszą liczbę płytek krwi. W leczeniu i objawach zwraca się uwagę na te same składniki, które są istotne dla systemu podstawowego. U osób dorosłych trombocytopenia pierwotna i wtórna rozwijają się głównie w wieku 20-40 lat. U kobiet choroba ta jest wykrywana znacznie częściej niż u mężczyzn, co potwierdzają statystyki. Dokładna przyczyna choroby jest trudna do zidentyfikowania. W niektórych przypadkach może to być efekt przedłużonej infekcji. Ważne jest, aby wiedzieć, że choroba może pojawić się nagle, ale postępuje głównie stopniowo wraz ze zmniejszeniem liczby płytek krwi. Z reguły małopłytkowość jest wykrywana przypadkowo. Wykrywany jest w postaci małych lub punktowych siniaków na ciele, w trudniejszych przypadkach, w poważnych krwotokach. Najpoważniejszą postacią choroby jest krwawienie w jamie ustnej. Aby zrozumieć nasilenie trombocytopenii, konieczne jest przeprowadzenie ankiety. Po pierwsze, pomoże normalne badanie krwi, a następnie - w zależności od zaleceń lekarza.

Metody leczenia choroby

Oczywiście bardzo często pojawia się pytanie o sposób leczenia małopłytkowości. Specjaliści zauważają, że u dorosłych możliwa jest samoistna choroba, ale spontaniczne wyleczenie jest niezwykle rzadkie, więc małopłytkowość będzie musiała być leczona w sposób złożony. Przy liczbie płytek krwi 30-50 jednostek leczenie kliniczne jest opcjonalne. Ale w domu musisz zrobić wszystko, co zaleci lekarz, i stale go obserwować. Leczenie można leczyć, jeśli pacjent ma ryzyko krwawienia, lub w przypadku nadciśnienia, wrzodów lub innych chorób żołądka, a także z aktywnym trybem życia. Jeśli liczba płytek krwi sięga 20-30 jednostek, to przypisuje się już więcej leków. Przy liczbie płytek poniżej 20 - pacjentowi zaleca się pójście do szpitala. Jeśli ilość płytek jest zbyt niska, wykonywana jest procedura infuzji płytek krwi. Jeśli ta procedura nie pomoże przez trzy do sześciu miesięcy, możliwa jest interwencja chirurgiczna, a mianowicie usunięcie śledziony.

Czasami, rzadko, lekarze przypisują rytuksymab do trombocytopenii. To lekarstwo przeciw guzom, które przypisuje się w najbardziej ekstremalnych przypadkach. Ponadto nie jest jeszcze oficjalnie autoryzowana. Prostsze etapy małopłytkowości można wypróbować za pomocą środków ludowej. W dziedzinie ziół można używać pokrzywy, dogrose, truskawki i krwawnik pospolity. Zioła te są używane do silnego i / lub częstego krwawienia. Zaleca się również picie naturalnych soków: wiśni, malin i brzozy. Możesz również pić sok z liści kapusty lub rzodkiewki. Możesz również jeść orzechy włoskie z miodem. Zalecane są również herbaty (z krwawieniem dziąseł): herbaty z liśćmi porzeczki i liści jeżyny. Możesz także jeść jam rodzynkowy lub jagody porzeczki. Odżywianie w kierunku małopłytkowości u dorosłych jest oddzielną kwestią, ponieważ żywienie powinno być monitorowane, chociaż nie opracowano specjalnych diet dla tej choroby. Przeciwwskazany wegetariański styl żywienia, ponieważ pacjent potrzebuje wystarczającej ilości białek. W przypadku zaostrzeń choroby nie można stosować ścisłej diety, aby nie mieć problemów z żołądkiem lub jelitami. Bardzo pożądane jest porzucanie alkoholu, od barwników, smaków, aromatów i konserwantów.

Małopłytkowość: immunogenna i nieimmunologiczna - wygląd, przebieg, bańki, choroby współistniejące

Płytki krwi, zwane również blaszkami Bizzozero, są fragmentami gigantycznych komórek szpiku kostnego - megakariocytów. Ich liczba we krwi człowieka nieustannie waha się, a najmniej z nich obserwuje się w nocy. Poziom płytek spada wiosną, u kobiet nawet w okresie menstruacyjnym, ale nie wykracza poza to, co jest dopuszczalne, dlatego nie jest konieczne mówienie o trombocytopenii jako takiej w takich przypadkach.

Proces tworzenia się komórek krwi

Z ciężkim wysiłkiem fizycznym, przebywanie w górach, przyjmowanie niektórych leków, ilość danych we krwi we krwi, wręcz przeciwnie, wzrasta.

Płytki krwi krążące we krwi osoby zdrowej to dwuwypukłe dyski o owalnym lub okrągłym kształcie, które nie mają pędów. Jednak powinny one znajdować się w niekorzystnym miejscu, ponieważ zaczynają dramatycznie zwiększać swoją wielkość (5-10 razy) i wytwarzają pseudopodia. Takie płytki są sklejane i tworzą agregaty.

Wiązanie (czynnik płytkowy III) i przyleganie do filamentów fibryny powoduje, że płytki krwi zatrzymują krwawienie, to znaczy uczestniczą w krzepnięciu krwi.

Pierwszą reakcją naczyń na uraz jest ich zwężenie, w procesie tym pomagają również płytki krwi, które podczas rozkładu i agregacji uwalniają aktywną substancję zwężającą naczynia, serotoninę, zgromadzoną w nich.

Istotna rola krwinek w procesie koagulacji jest trudne do przecenienia, ponieważ tworzą skrzep krwi, należy ją mocno i otrzymaną zakrzep niezawodny, więc jest jasne, dlaczego płytek krwi niedobór i zmniejszona ilość przyciąga tyle uwagi.

Jakie są kliniczne objawy zmniejszenia liczby płytek krwi?

Jedną z ważnych cech płytek krwi jest okres ich półtrwania, wynoszący 5-8 dni. Aby utrzymać stały poziom krwinek, codziennie szpik kostny musi kompensować 10-13% masy płytek, co zapewnia normalne funkcjonowanie hematopoetycznych komórek macierzystych. Jednak w niektórych przypadkach liczba płytek krwi może spaść nie tylko poniżej dopuszczalnych limitów, ale także osiągnąć wartości krytyczne, powodując spontaniczne krwawienie (10-20 tysięcy w μl).

Norma zawartości płytek krwi dla zdrowej osoby: 150-320 * 10⁹ płytek krwi / litr. Gdy stężenie płytek krwi jest mniejsze niż 50 * 10⁹, stwierdza się trombocytopatię. Aż do stężenia 20 * 10⁹, leczenie ambulatoryjne jest dopuszczalne. Przy niższych stawkach konieczna jest hospitalizacja.

Objawy małopłytkowości trudno przeoczyć, dlatego pojawienie się:

1. Krwotoki w skórze i błonach śluzowych (wybroczyny, wybroczyny) powstające spontanicznie (głównie w nocy) lub po mikrourazach, gdzie nieznaczne uszkodzenie może spowodować znaczny krwotok;
2. Krwawienie dziąseł;
3. Meno- i metrorrhagia;
4. Nos (w rzadkich przypadkach - ucho) i krwawienie z przewodu pokarmowego, które szybko prowadzą do anemii

są charakterystyczne oznaki nieprawidłowości płytek krwi.

Dlaczego spada poziom płytek?

Przyczyny trombocytopenii wynikają z różnych procesów patologicznych w ciele i mogą być prezentowane w czterech głównych grupach.

Grupa I

Małopłytkowość, związane z niewystarczającą edukacją same płytki krwi w szpiku kostnym, co się dzieje, gdy:

• Niedokrwistość aplastyczna, gdy zahamowano dojrzewanie komórek wszystkich trzech zarazków - megakariocytarną, czerwoną i szpikową (panmielophthisis);
• Przerzuty nowotworu w szpiku kostnym;
• Ostra i chroniczna białaczka;
• Niedokrwistość megaloblastów (niedobór witaminy B12, kwasu foliowego), ale przypadek ten nie stanowi szczególnego problemu, ponieważ liczba płytek krwi nieznacznie spada;
• Infekcje wirusowe;
• Niektóre leki (tiazydy, estrogeny);
• Konsekwencje chemio- i radioterapii;
• Zatrucie alkoholem.

Grupa II

Małopłytkowość, spowodowane przez ogromne krwawienie lub zwiększone zniszczenie płytek krwi.

Grupa III

Małopłytkowość spowodowana przez naruszenie przydziału pul płytki krwi z ich nadmierną akumulacją w śledzionie (wyrażona splenomegalia).

Grupa IV

Zwiększony niszczenie płytek krwi bez odpowiedniego wyrównania ich szpik kostny charakteryzuje się małopłytkowość konsumpcji, które mogą być spowodowane przez:

• Hiperkoagulacja, występująca w zespole DIC (rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego);
• Zakrzepica;
• Plamica małopłytkowa dorosłych i dzieci (odporna i nieodporna);
• Długotrwałe stosowanie heparyny, złota, chinidyny;
• Zespół niewydolności oddechowej (RDS), który może rozwinąć się u noworodków (ciężka niewydolność oddechowa u wcześniaków).
• Zaburzenia immunologiczne;
• Mechaniczne uszkodzenie blaszek Bizzazzero (stosowanie protez naczyniowych);
• Powstawanie olbrzymich naczyniaków krwionośnych;
• Nowotwory złośliwe;
• Powikłania po transfuzji.

Współzależność: ciąża - płytki krwi - noworodek

Ciąża, choć jest procesem fizjologicznym, nie zawsze jest obecna, dlatego to, co nie jest charakterystyczne dla "normalnego" stanu, może się zdarzyć w tym okresie życia. Tak dzieje się z płytkami krwi, a ich liczba może zarówno maleć, jak i rosnąć.

Małopłytkowość w czasie ciąży nie jest rzadkością i jest spowodowana głównie skróceniem czasu życia czerwonych krwinek. Zwiększenie objętości krążącej krwi (BCC), niezbędne dla dodatkowego zaopatrzenia w krew, wiąże się ze zwiększonym spożyciem płytek krwi, które nie zawsze dotrzymują kroku procesowi dostarczania krwi do łożyska i płodu.

Małopłytkowość podczas ciąży może prowadzić do współistniejące choroby (zaburzenia w układzie krzepnięcia, infekcje wirusowe, alergie, leki, późna gestoza, w szczególności nefropatia, zaburzenia immunologiczne i autoimmunologiczne) i niedożywienie.

Małopłytkowość immunologiczna podczas ciąży jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ może powodować niewydolność maciczno-łożyskowa, czego konsekwencją jest często hipotrofia płodowa i niedotlenienie. Ponadto zmniejszeniu liczby płytek krwi może towarzyszyć krwawienie, a nawet krwotok śródmózgowy u noworodka.

Choroby odpornościowe i autoimmunologiczne matki mogą również prowadzić do zaburzeń trombocytopoezy u noworodków, co objawia się zmniejszeniem liczby komórek krwi i określa takie postaci małopłytkowości:

1. Alloimmunizacja lub izoimmunizacja, związana z niekompatybilnością grupową matki i płodu, gdy przeciwciała matki (noworodki) dostają się do krwioobiegu płodu;
2. Iranisymunnye, jeśli kobieta jest chora z idiopatyczną trombocytopenią lub układowym toczniem rumieniowatym (przeciwciała skierowane przeciw płytkom dziecka przenikają przez barierę łożyskową);
3. Małopłytkowość autoimmunologiczna, charakteryzująca się wytwarzaniem przeciwciał przeciwko antygenom ich własnych płytek;
4. Heteroimmune, wynikające z działania wirusa lub innego czynnika na organizm, ze zmianą struktury antygenowej komórek krwi.

Zmniejszone płytki krwi związane z odpornością

Trombocytopenia immunologiczna obejmuje takie postacie, jak:

• Isoimmune lub alloimmune - może być noworodkiem lub wystąpić z transfuzją krwi, która jest niezgodna z przynależnością do grupy;
• Hapten lub heteroimmunizacja (hapten - część antygenu), powstająca w wyniku spożycia obcego antygenu (wirusy, leki);
• Małopłytkowość autoimmunologiczna jest najczęstszą i często występującą. Zakłócenia układu odpornościowego, których natura nie jest z reguły ustalona, ​​prowadzi do tego, że układ odpornościowy przestaje rozpoznawać macierzystą zdrową płytkę i bierze ją za "obcy", który z kolei reaguje z wytwarzaniem przeciwciał na sobie.

Skaza krwotoczna z AITP

Autoimmunologiczna plama małopłytkowa (AITP) jest najczęstszą postacią małopłytkowości immunologicznej. Często choruje na młode kobiety (20-30 lat).

Spadek poziomu płytek, który towarzyszy innej chorobie i wchodzi w jej kompleks objawów, nazywany jest trombocytopenią wtórną. Jako objawową małopłytkowość obserwuje się w różnych stanach patologicznych:

1. Collagenoses (toczeń rumieniowaty układowy (SLE), twardzina skóry, zapalenie skórno-mięśniowe);
2. Ostra i przewlekła białaczka (szpiczak, makroglobulinemia Waldenstroma);
3. Przewlekłe zapalenie wątroby i choroba nerek.

Jednak AITP, który nazywa się istotną lub idiopatyczną trombocytopenią (Choroba Werlhofa), występuje znacznie częściej jako niezależny izolowana choroba.

Idiopatyczną formę nazywa się ze względu na fakt, że przyczyna jej występowania pozostaje niejasna. Przy tej patologii płytki krwi nie żyją przeciętnie przez 7 dni, ale 2-3-4 godziny, podczas gdy szpik kostny początkowo normalnie rozwija wszystkie komórki. Jednak stały deficyt komórek krwi powoduje, że organizm reaguje i zwiększa produkcję płytek kilka razy, co negatywnie wpływa na dojrzewanie megakariocytów.

U kobiet w ciąży istotna małopłytkowość ma dość korzystny przebieg, ale nadal obserwuje się wzrost częstotliwości poronień. Leczenie małopłytkowości w tym przypadku prowadzi się przez wprowadzenie prednizolonu na 5-7 dni przed porodem. Zagadnienie położnictwa rozwiązuje się indywidualnie, ale częściej sięgają one po zabieg chirurgiczny (cięcie cesarskie).

Efekt terapeutyczny kortykosteroidów niekoniecznie jest stosowany w ciąży, są one również stosowane w innych przypadkach. Ponadto widoczny jest pozytywny wpływ immunoglobuliny podawanej dożylnie, co zmniejsza częstość fagocytozy. Jednak przy powtarzających się nawrotach choroby często stosuje się splenektomię (usunięcie śledziony).

Immunologiczna plamica małopłytkowa u dzieci i innych rodzajów ITP

Ostry AITP u dzieci obserwuje się w wieku 2-9 lat i występuje 1-3 tygodnie po infekcji wirusowej. Dziecko, na tle pełnego samopoczucia, nagle ma wybroczyny i plamicę. W tym stanie charakterystycznym obrazem krwi jest małopłytkowość i nie występuje zmniejszenie poziomu białych krwinek (leukopenia).

Patogeneza tej choroby opiera się na wytwarzaniu przeciwciał przeciwko antygenom białek wirusowych. W tym przypadku antygeny wirusowe lub całe kompleksy immunologiczne "antygen-przeciwciało" są adsorbowane na membranie płytek krwi. Ponieważ wirusowe antygeny wciąż muszą opuszczać ciało, co w większości przypadków występuje, choroba przechodzi sama w ciągu dwóch do sześciu tygodni.

Dziecko z małopłytkowością immunologiczną po upadku na podłogę wyłożoną kafelkami. Stężenie płytek krwi w momencie urazu: 9 * 10⁹ t / l

Inne formy małopłytkowości immunologicznej obejmują rzadką, ale ciężką chorobę, która nazywa się - plamicia posttransfusion. Sercem jego rozwoju jest przetoczenie dawcy pobranego, dodatniego dla jednego z antygenów płytek krwi, który nie został znaleziony u biorcy przez około tydzień. Zaburzenie to objawia się ciężką oporną małopłytkowością, niedokrwistością i krwawieniem, które często prowadzą do krwotoków wewnątrzczaszkowych, które prowadzą do śmierci pacjenta.

Inną znaczącą postacią małopłytkowości immunologicznej jest interakcja leku i składnika błony płytkowej - jednej z glikoprotein, w której lek lub glikoproteina, lub ich kompleks, może okazać się immunogenny. Częstą przyczyną rozwoju małopłytkowości immunologicznej może nie być nawet sam lek, ale jego metabolit. Taki charakter ma małopłytkowość indukowaną heparyną. Chinina i chinidyna są również typowymi środkami, które mogą wywoływać patologię. Co ciekawe, podobna reakcja na pewne (specyficzne) leki jest genetycznie określona, ​​na przykład przyjmowanie funduszy zawierających złoto, stymuluje tworzenie przeciwciał wobec płytek krwi.

Nieodporna małopłytkowość

Nieodporna małopłytkowość zajmują około jednej piątej całej masy chorób związanych ze spadkiem poziomu komórek krwi i są spowodowane:

• Uraz mechaniczny płytek krwi (naczyniaki krwionośne, splenomegalia);
• Hamowanie proliferacji komórek szpiku kostnego (niedokrwistość aplastyczna, chemiczne lub radiacyjne uszkodzenie mielopoezy);
• Zwiększone spożycie płytek krwi (zespół DVS, niedobór witaminy B12 i kwasu foliowego).

Ponadto małopłytkowość pochodzenia nieimmunologicznego obserwuje się w niektórych postaciach nabytej niedokrwistości hemolitycznej, gdzie najbardziej znaczące są dwie formy małopłytkowość konsumpcji:

1. Plama zakrzepowa (TTP);
2. Zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS).

Typową właściwością tych chorób jest odkładanie się skrzepów szklistych powstałych w wyniku spontaniczna agregacja trombocytów, w końcowych tętniczkach i kapilarach.

Zakrzepowa plamica małopłytkowa i zespół hemolityczno-mocznicowy odnoszą się do trombocytopenii o nieznanej genezie i charakteryzują się ostrym początkiem procesu patologicznego, który towarzyszy ciężka małopłytkowość i hemolityczne niedokrwistość, gorączka, wyraźne objawy neurologiczne i niewydolność nerek, zdolne do krótkotrwałego ołowiu na śmierć.

Zakrzepowa plamica małopłytkowa jest bardziej typowy dla dorosłych i występuje po zakażeniu bakteryjnym lub wirusowym, immunizacja jest często obserwowana u pacjentów zakażonych HIV i może również pojawić się w czasie ciąży, z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi lub z wprowadzeniem leków przeciwnowotworowych. Istnieją przypadki rozwoju TTP jako choroby dziedzicznej.

Zespół hemolityczno-mocznicowy jest bardziej powszechne u dzieci. Przyczyną tego stanu są mikroorganizmy Shigella dysenteriae lub enterotoksyczne Esherichia coli, które niszczą komórki śródbłonka naczyń włosowatych nerek. W rezultacie duża liczba multimerów czynnika Willebranda jest wysyłana do łożyska naczyniowego, co prowadzi do agregacja płytek krwi.

Pierwszym objawem tej patologii jest krwawa biegunka wywołana przez wymienione mikroorganizmy, a następnie rozwija się ostra niewydolność nerek (powstawanie szklistych zakrzepów w naczyniach nerek), która jest główny kliniczny znak choroby.

Leczenie małopłytkowości

Ostre formy

Aby leczyć małopłytkowość w ostrym okresie, należy przebywać w szpitalu, w którym pacjent jest hospitalizowany. Surowy odpoczynek w łóżku jest przepisywany do osiągnięcia poziomu fizjologicznego (150 tys. W μl) płytek krwi.

W pierwszej fazie leczenia, pacjent jest przewidziany kortykosteroidy, że zajmuje do 3 miesięcy, splenektomia, jeśli nie planuje się selekcji w drugim etapie i trzeci etap obróbki jest dla pacjentów po splenektomia. Polega na stosowaniu małych dawek prednizolonu i leczenia plazmaferezy.

Unikaj, z reguły, dożylnych zastrzyków płytek krwi dawcy, szczególnie w przypadkach małopłytkowość immunologiczna z powodu niebezpieczeństwa pogorszenia procesu.

Transfuzje płytek krwi dają niezwykły efekt terapeutyczny, jeśli są specjalnie wybrane (dla tego pacjenta) przez system HLA, Ta procedura jest jednak bardzo pracochłonna i niedostępna, dlatego przy głębokiej anemizacji lepiej jest przetoczyć rozmrożoną wymytą masę erytrocytów.

Należy o tym pamiętać leki, które zakłócają agregację komórek krwi (aspiryna, kofeina, barbiturany itp.) są zabronione w przypadku pacjentów z trombocytopenią, o którym z reguły ostrzega go lekarz przy wypisie ze szpitala.

Dalsze leczenie

Pacjenci z trombocytopenią wymagają dalszego monitorowania od hematologa i po wypisaniu ze szpitala. Pacjent potrzebuje modyfikację infekcji i ognisk dehelminthization ich wykonania, informuje go, że ARI i nasilenie chorób związanych sprowokować właściwa odpowiedź płytek krwi, jednak hartowanie, fizjoterapię, choć powinny one być wymagane, ale stopniowo i delikatnie wprowadzony.

Dodatkowo zapewnione jest zarządzanie pacjentami dziennik żywności, gdzie jedzenie jest dokładnie przepisywane z powodu małopłytkowości. Urazy, przeciążenia, niekontrolowany odbiór nieszkodliwych na pierwszy rzut oka leków i produktów żywnościowych mogą wywołać nawrót choroby, choć rokowanie z nią jest zwykle korzystne.

Dieta w małopłytkowości ma na celu wyeliminowanie alergiczny produkty i nasycenie diety witaminami z grupy B (B12), kwasu foliowego, witaminy K., który bierze udział w procesie krzepnięcia krwi.

Mianowany w szpitalnym stoliku numer 10 powinien być kontynuowany w domu, a jaja, czekolada, zielona herbata i kawa nie są uzależnione. Bardzo dobry dom zapamiętać ludzi Środki do walki z małopłytkowością, więc trawa posiadające właściwości ściągające (pokrzywa, pasterza torebce, krwawnik pospolity, arnika), powinny być stosowane wcześniej w sklepie iw domu. Bardzo popularne napary złożonych ziołowych opłat. Nawet oficjalna medycyna zaleca. Mówią, że to bardzo pomaga.